در شرکت های دولتی

حق­شناس،جمشیدیان،شائمی، شاهین، یزدان شناس(۱۳۸۶)، سادلر(۲۰۰۰)، زامپاتاکیس، موستاکیس^[۷۲](۲۰۰۷)،کرنی و همکاران(۲۰۰۸)، هالت، روترفورد، کلوسی^[۷۳]، (۲۰۰۷)، شهرکی پور و همکاران(۱۳۸۹)، طاهری و همکاران(۱۳۸۹)

 

در شرکت های تولیدی

بارینگر و بلودرن(۱۹۹۹)، بارت(۱۹۹۶)، مقدسی(۱۳۸۸)، تقی زاده و همکاران(۱۳۸۶)، موریش، دیاکن(۲۰۰۹)؛ موریش، دیاکن(۲۰۱۱)

 

در شرکت های خدماتی

فیضی(۱۳۸۵)، فرهنگی و صفرزاده(۱۳۸۴)، علیمردانی، قهرمانی، ابوالقاسمی(۱۳۸۸)؛ فیضی(۱۳۸۵)

 

در سازمان های از پیش تاسیس شده و بزرگ

وینکر و همکاران(۲۰۰۷)، زهرا(۱۹۹۱)، عبدالملکی و همکاران(۱۳۸۷)، موریس، پل(۱۹۸۷)

 

در سازمان های کوچک و متوسط و تازه تاسیس

الوانی، رودگرنژاد(۱۳۸۹)، ژانگ و همکاران(۲۰۰۸)، زهرا و همکاران(۲۰۰۹)، خنیفر و وکیلی(۱۳۸۷)، بوجیکا، فوینتا(۲۰۱۲)، گین هیوز و همکاران(۲۰۰۸)، فاربر(۱۹۹۹)، دهقان، حقیقی(۲۰۰۸)، استاچتیبک(۲۰۱۱)

 

 

با توجه به تفاوت­های مذکور، نویسندگان از کارآفرینی سازمانی تعاریف بی­شماری ارائه کرده ­اند که در جدول ۲-۷ به برخی از آن­ها اشاره می­ شود.
جدول ‏۲‑۷- خلاصه ای از تعاریف موجود از کارآفرینی سازمانی

 

تعاریف موجود از کارآفرینی سازمانی

 

کوین و سلوین^[۷۴] (۱۹۹۱)

توسعه قلمروی شایستگی های شرکت و به کارگرفتن فرصت های مرتبط از طریق تولید داخلی و ترکیب منابع جدید را کارآفرینی سازمانی گویند.

 

زهرا(۱۹۹۱) دس، لامکین، مک گی^[۷۵](۱۹۹۹)

کارآفرینی سازمانی فرایندی است که در آن محصولات یا فرایندهای نوآوری شده از طریق ایجاد کسب و کار جدید برای بهبود قابلیت سود دهی سازمانی و بالا بردن جایگاه رقابتی شرکت، درون شرکت های از قبل تاسیس شده ایجاد می شود

 

زهرا (۱۹۹۳)

فرایند کارآفرینی سازمانی که ۲ بعد مجزا ولی مرتبط به هم دارد )نوآوری و یا توسعه کسب و کار، تجدید استراتژیک)

 

زهرا (۱۹۹۵ – ۱۹۹۶)

مجموعه تلاش های شرکت که شامل نوآوری، تجدید استراتژیک و توسعه کسب و کار می­باشد

 

لامکین، دس(۱۹۹۶)

فعالیت های کارآفرینانه در مسیرهای جدید(توسعه کسب و کار) را کارآفرینی سازمانی گویند.