اتیلن یک هیدروکربن ساده اشباع نشده است که رسیدگی میوه‌ها را تسریع کرده و باعث اثرات سه گانه در گیاهان می‌شود که شامل جلوگیری از طویل شدن، افزایش توسعه و رشد قطری و در نهایت رشد افقی ساقه در پاسخ به نیروی ثقل می‌باشد.اتیلن در همه گیاهان عالی تولید می‌شود، اما تولید آن در گیاهان پست مورد تردید است. این ماده در تمام قسمت های گیاهان عالی از ماده میتونین سنتز می‌شود و تولید آن تحت تأثیر نوع بافت و مرحله نمو گیاه می‌باشد.شکل مصنوعی اتیلن اتفون است که در محیط مایع با پ هاش پایین نمی تواند تولید اتیلن کند ولی اگر پ هاش بالا رود به اتیلن تبدیل می‌شود(احمدی و همکاران، ۲۰۰۸).
اثرات اتیلن در گیاه: رسیدگی میوه، پیری، ریزش، گل دهی، رکود، رشد شاخه و ریشه و غالبیت انتهایی(احمدی و همکاران، ۲۰۰۸).
اهمیت فیزیولوژی پس از برداشت گل‌های بریده در توجه و جلوگیری از فرایند پیری است که در گل‌ها خیلی سریع رخ می‌دهد.مقادیر کم انرژی و فقدان یک کوتیکول ممانعت کننده از تعرق نیز عمر گل‌های بریده را کاهش می‌دهد و پژمردگی گلبرگ‌ها با کاهش ارزش زینتی گل همراه است(احمدی و همکاران، ۲۰۰۸).
اتیلن در کنترل فرایند رشد و نمو از جوانه زنی تا پیری نقش عمده ای دارد و نقش اساسی در پیری گل‌ها بازی می‌کند، اما حساسیت به اتیلن در بین گونه های مختلف گل متفاوت است. کیفیت گل‌های بریده و ماندگاری پس از برداشت آنها به ترکیب اتمسفر محیط بستگی دارد. صدمات گوناگونی که به گیاهان زینتی و گل‌های بریده وارد می‌شود یک مسئله جهانی بوده که عمدتاً از آثار تخریبی اتیلن ناشی می‌شود.
اتیلن به عنوان یک هورمون پیری مطرح بوده و پژوهشگران با بهره گرفتن از برگ‌ها و گل‌ها نشان داده اند که استفاده از اتیلن خارجی فرایند پیری را سریع تر کرده و نیز تولید اتیلن در طی مراحل بیشتر می‌شود.
افزایش نفوذ پذیری غشا و کاهش فعالیت های بین سلولی، افزایش فعالیت آنزیم های محلول در آب، کاهش استفاده از مواد غذایی توسط گلبرگ ها، افزایش شدت تنفس، کاهش در میزان جذب ساکارز و شکسته شدن کلروفیل فرایندهای فیزیولوژی و بیوشیمیایی هستند که مرتبط با پیری می‌باشند و همگی با دخالت اتیلن صورت می گیرند(تیز و زیگر، ۲۰۰۶).
برخی از گل‌ها که حساسیت بالایی به اتیلن دارند به غلظت های پایین ۱-۳ پی پی ام در طی ۲۴ ساعت واکنش نشان می‌دهند.
پژوهش ها نشان می‌دهد که قرار دادن گل‌ها در یک اتمسفر غنی از اتیلن تولید خود ساخته اتیلن را توسط گل‌ها و در نتیجه پژمرده شدن گل‌ها و رشد تخمدان را سرعت می بخشد. تولید خود ساخته اتیلن به وسیله اثر آن روی نفوذ پذیری تونوپلاست و تفکیک غشای واکوئل از سیتوپلاسم مشخص می‌شود.
افزایش در نفوذ پذیری تونو پلاست باعث تحریک انتقال مواد سازنده اتیلن از واکوئل به محل سنتز توسط آنزیم ها (غشا های سیتوپلاسمی) می‌شود. تولید خود ساخته اتیلن با افزایش سن گیاه افزایش می یابد. حساسیت گیاهان به اتیلن به حضور گیرنده های ویژه ای در بافت وابسته است(تیز و زیگر، ۲۰۰۶).
۱۹-۱-تنظیم‌کننده‌های رشد
استفاده چندانی ندارند، مگر استفاده از سایتوکنین جهت بتعویق انداختن پیری در گل های رز، زنبق، لاله و….
۱-۱۹-۱-جیبرلین ها
یک کاربرد تجاری مهم جبیبرلین ها جلوگیری از زردی برگ ها پس از برداشت گل‌های بریده تک لپه ای مانند سوسن ها، آلسترومریا و برخی دیگر از گل ها که به مدت طولانی انبار می‌شوند می‌باشند(آنجوم و همکاران ،۲۰۰۱ ).جبیبرلین ها در افزایش طول ساقه گل دهنده در گل‌های شاخه بریده موثر بوده و در بیشتر گل‌های پیازی می تواند گل دهی را تسریع نموده و رشد طولانی ساقه را تحریک کرده واز سقط جوانه گل ممانعت بعمل می آورد. این اثر جیبرلین ها احتمالا به دلیل افزایش قدرت کشش مواد غذایی توسط گل‌ها در زمان رقابت پیاز های دختری حاصل از پیاز مادری و فتوسنتز می‌باشد(آنجوم و همکاران ،۲۰۰۱ ).
در گل مریم طول ساقه گل دهنده یک عامل کیفی مهم به شمار می‌آید که تیمار پیاز با جیبرلین ها باعث افزایش طول ساقه گل دهنده می‌شوند. البته اثر جیبرلین هابر اساس نوع رقم و مرحله نموی جوانه گل، طول دوره تیمار سرمایی و نیز تفاوت جیبرلین های مورد استفاده و روش و زمان کاربرد آنها متفاوت است(آنجوم و همکاران ،۲۰۰۱ ). نتایج آزمایشات ناگاراجا و گودا (۲۰۰۳) حاکی از آن است که غلظت ۱۰۰ پی پی ام اسید جیبرلیک به طور مشخصی ماندگار شامل بریده مریم را افزایش می‌دهد. همین نتایج از تحقیقات دیوندرا و ناگدا (۲۰۰۴ ( بدست آمد.
۲-۱۹-۱-سیتوکنین
سیتوکنین ها به عنوان تنظیم کننده رشد گیاهی به طور برجسته پیری و زرد شدن برگ‌ها را در گونه های متعدد گیاهی به تأخیر انداخته یا برگشت می‌دهد.
هم چنین پیری گل‌های بریده با بهره گرفتن از کاربرد خارجی سیتوکنین ها به تعویق می‌افتد به طوری که در مورد میخک، لاله، رز، آنتوریوم، هلی کونیا، زنبق و ژربرا به اثبات رسیده است(لیون و همکاران، ۲۰۰۰).کاربرداین ترکیبات بر روی گل‌ها خسارت تنش آبی را کاهش داده موجب بهبود جذب محلول و حفظ تورژسانس گلبرگ‌ها می‌شود هم چنین آنها موجب کاهش سرعت تنفس، کاهش حساسیت به اتیلن وجلوگیری از تولید اتیلن می‌شود(لیون و همکاران، ۲۰۰۰).
یکی از مهم ترین اثرات سایتوکنین های مصنوعی و طبیعی تاخیر در پیری و تسریع انتقال مواد غذایی و مواد آلی است. وقتی برگ های بالغ از گیاه جدا می‌شوند پروتئین سریعا آزاد می‌شود. کلروپلاست ها در اثر از دست دادن کلروفیل متلاشی شده و در نتیجه یک جریان رو به خارج ازت و چربی و اسیدهای هسته ای از طریق غشاهای منفذدار به وجود می‌آید. سیتوکنین ها موجب کاهش حساسیت بافت های گیاهی به اتیلن شده و موجب افزایش عمر انباری گل ها می‌شود(لیون و همکاران، ۲۰۰۰).
بنزیل آدنین موجب ماندگاری عطر گل رز می‌شود تری میلتوکس فرت^[۱] (نوعی قارچ کش) و آسکوربیک اسید موجب دوام عطر گل‌های مریم در دوره پس از برداشت می‌شود در حالی که نیترات نقره کاملا اثر منفی بر عطر گل مریم دارد(لیون و همکاران، ۲۰۰۰).
۳-۱۹-۱-آبسیزیک اسید
آبسیزیک اسید یک سسکوتیرونوئید پانزده کربنی می‌باشد که به طور نسبی در کلروپلاست ها و دیگر پلاسیدها از طریق مسیراسید مالونیک تولید می‌شود. این ماده معمولا به عنوان یک بازدارنده رشد و عامل محرک پیری شناخته می‌شود. تیمار با آبسیزیک اسید پژمرده شدن گل ها در معرض نور را از طریق بستن روزنه‌های آن ها و کاهش اتلاف آب به تأخیر می اندازد اما در تاریکی موجب تحریک پیری می‌شود(هالوی و مایک، ۱۹۷۹).بسیزیک اسید موجب افزایش تنفس شده بنابراین میزان کربوهیدرات گلبرگ ها را کاهش میدهد. در گل های بریده میخک تجمع آبسیزیک اسید هنگام پیری نقش حد واسط را در عمل اتیلن ایفا میکند که میتوان با تیمار دی اکسیدکربن این تجمع را به تأخیر انداخت.این ماده یک عامل اصلی در ایجاد و تداوم خواب در پیازهای گل مریم می‌باشد(ابراهیم زاده،۱۳۷۷).

۲۰-۱-سایر تنظیم کننده های رشد
جاسمونیک اسید و متیل جاسمونات تنظیم کننده های رشد طبیعی هستند که در واکنش های دفاعی گیاه شرکت دارند و دارای فعالیت ضد قارچی مستقیمی همانند افزایش ترکیبات ضد قارچی متعدد در بافتهای گیاهی هستند. جوسیس و همکاران گزارش کردند که جاسمونیک اسید می تواند موجب تحریک پیری شود درحالیکه پلی آمین ها پیری شاخ و برگ را به تأخیر می اندازند(ابراهیم زاده و ناظمیه، ۱۳۸۲)
در آزمایشی بر روی ۶ رقم گل بریده رز اثر^[۲] متیل جاسمونات با غلظت ۲۰۰ میلی مول بررسی و مشخص شد که در تمامی آنها هنگامی که به طور مصنوعی یا طبیعی آلوده به کپک خاکستری بودند متیل جاسمونات به شکل موثری خسارت را کاهش داد(اسفنانی و همکاران، ۱۳۸۶).
۲۱-۱-کند کننده‌های رشد
به منظور طولانی کردن عمر گل های بریده توصیه می شوند، این ترکیبات اغلب مانع سنتز جیبرلین و سایر محرک های رشد می‌ شوند، مانند سایکوسل که پیری گل های رز و میخک را به تعویق می‌اندازد(امامی و حاتم زاده، ۱۳۸۸).
کند کننده های رشد شامل یونیکو نازول وانسیمیدول و پاکلوبوترازول اغلب جهت افزایش دوام گل های بریده به کار میروند آن ها طویل شدن گیاه را به صورت طبیعی از طریق جلوگیری از سنتز و فعالیت درونی کاهش میدهند(امامی و حاتم زاده، ۱۳۸۸).
همچنین این ترکیبات موجب ممانعت از بیوسنتز سایر محرک های متابولیکی شده و در نتیجه مقاومت گیاهان را به تنش های محیطی افزایش می‌دهند غلظت مناسب برای هر تنظیم کننده رشد بسته به رقم و فصل متغیر است(امامی و حاتم زاده، ۱۳۸۸).
۲۲-۱-نحوه فعالیت کند کننده های رشد
نحوه فعالیت این ترکیبات در تاخیر پیری شناخته شده نیست. احتمالا اثر آنها بر افزایش دوام گل ها مربوط به افزایش مقاومت به تنش های محیطی از طریق تاثیر بر فرایندهای متابوتیکی حساس و واکنش با هورمون های گیاهی طبیعی است (ریزاردن، ۱۳۷۵).
۲۳-۱-سایر ترکیبات افزایش‌دهنده طول عمر
مانند اسید های آلی مختلف (سیتریک اسید ، اسید ایزو آسکوربیک، تارتاریک اسید و…) این ترکیبات سبب کاهش پ هاش ، تعادل آب و کاهش گرفتگی ساقه‌ها می‌شوند. استفاده از سیتریک اسید کیفیت گل های بریده رز را افزایش می‌دهد(بارت و همکاران، ۲۰۰۶).
نمک فلزاتی چون Al , B , Cu , Zn , Niو Ca نیز سبب افزایش طول عمر گل ها می‌شوند.
۲۴-۱-کیفیت آب
شوری آب فاکتور بسیار مهمی است که حساسیت گل ها به آن متفاوت است. حضور یون های مختلف نیز روی دوام گل ها موثر است، آب های سخت محتویCa وMg نسبت به آب های دیگر که محتوی مقدار زیادی یون سدیم هستند کمتر ضرر دارند. آب های فلوئوردار نیز برای برخی گل ها خطرناک است.
آب هائی با پ هاش حدود ۴ـ۳ مناسب‌تر از آب هائی با پ هاش بالاتر است، در آب های اسیدی رشد میکروب ها محدود شده، جذب آب هم بهتر صورت می‌گیرد. آب مقطر یا جوشیده که دارای مقدار کمتری هوا نسبت به آب شیر است، برای گل ها توصیه می‌شود. آب گرم نسبت به آب سرد براحتی از ساقه بالا می‌رود، به همین دلیل برای تیمار گل های پژمرده مفید است(بارت و همکاران، ۲۰۰۶).
۲۵-۱-رو ش های مختلف تیمار پس از برداشت گل های بریده
۱-۲۵-۱-مقاوم کردن یا سازگار کردن
به منظور به حالت اول برگرداندن تورژسانس در گل های پژمرده انجام می‌شود. تیمار معمولا بوسیله آب عاری از یون به همراه میکروب‌کش ها و سیتریک اسید ( ۵- ۵ /۴ ) انجام می‌شود(ران و همکاران،۱۳۸۲).
۲-۲۵-۱-اشباع‌کردن
جهت جلوگیری از مسدود شدن آوندها در ساقه انجام می‌شود. بسته شدن ممکن است بدلیل رشد میکروبی و پوسیده شدن ساقه‌ها ایجاد شود. تیمار بوسیله AgNo3 مفید است(ران و همکاران،۱۳۸۲).
۳-۲۵-۱-آغشته کردن یا فرو بردن
فرو بردن بخشی از ساقه‌گل در محلولهای حاوی قند و میکروب‌کشها بمدت یک دوره از چند ساعت تا بیش از دو روز، این عمل سبب طولانی کردن دوام گل ها در آب، بازشدن سریعترگل ها و رنگ گرفتن بهتر گلبرگ ها می‌شود(ران و همکاران،۱۳۸۲).
۴-۲۵-۱-شکوفا نمودن غنچه‌ها
از موادغذائی، ترکیبات هورمونی و میکروب‌‌کش ها استفاده می‌شود. جهت شکوفا‌سازی غنچه‌های بریده رز می‌توان از محلول ۵۰۰ میلی گرم سیتریک اسید در یک لیتر آب سرد( ۱-۰ درجه سانتی گراد ) استفاده کرد(ران و همکاران،۱۳۸۲).
۲۶-۱-اهداف از اجرای این طرح
با افزایش سطح زندگی و رفاه مردم، میزان استفاده از گل ها به صورت شاخه بریده و گلدانی و حتی در فضاهای آپارتمانی و نیز در امور روزمره اجتماعی روز به روز بیشتر می شود. گل های شاخه بریده در انواع مراسم های اجتماعی کاربرد فراوانی دارد و یکی از مشکلات این زمینه پژمرده شدن و از بین رفتن سریع گل های شاخه بریده از زمان برداشت آن ها می باشد که از وظایف محققین بخش علوم باغبانی پیدا کردن راه حل های مناسب برای افزایش طول عمر گل های شاخه بریده می باشد. همانطور که می دانیم گل رز یکی از گل های پرطرفدار و پر مصرف در جهان و ایران محسوب می شود. در این تحقیق می توان توان افزایش عمر پس از برداشت گل شاخه بریده رز را توسط کاربرد برخی مواد سنجید و مخصوصا این که کاربرد برخی مواد مانند ۱-mcp یکی از مواد شناخته شده جدید در علم پس از برداشت بوده و کاربرد های زیادی در نگهداری پس از برداشت میوه ها دارد ولی هنوز در مورد اثر آن در افزایش عمر گل های بریده تحقیقات چندانی صورت نگرفته است و از این جنبه یک نوآوری مهم می باشد. و نیز در خصوص کلرید کلسیم هم همینطور با وجود پژوهش زیاد در مورد اثر آن بر عمر انباری میوه ها، در پس از برداشت گل ها کار چندانی انجام نشده است و این پایان نامه راهگشایی برای این موضوع می باشد. در مجموع با بهره گرفتن از این مواد می توان از مزایای افزایش عمر پس از برداشت و کیفیت گل شاخه بریده رز بهره جست و این یک مزیت مهم محسوب می شود

فصل دوم : بررسی منابع

اثر چند تیمار شیمیائی بر روی کیفیت و دوام گل بریده میخک رقم بلژیکی قرمز مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل ساکارز در ۵ غلظت مختلف در کنار ۳ ترکیب شیمیائی شامل نیترات نقره، سیتریک اسید و ۸HQC بودند. بیشترین اثر تیمارها بر روی دوام گل و میزان شکوفائی گل ها وکمترین اثر بر روی صفت میزان کاهش وزن بود. افزودن سیتریک اسید عمر گل ها را ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش داد. طولانی‌ترین عمر گل (۴۰/۶۷ روز) مربوط به ترکیب تیماری ساکارز ۵در صد همراه با نیترات نقره و سیتریک اسیدو حداقل عمر گلدانی بعد از شاهد مربوط به سیتریک اسید (۲۸ روز) گزارش شد(ابراهیم زاده، ۱۳۷۷).
در ازمایشی سنبله‌های گل مریم را با ترکیباتی مانند CaCl2.2H2O، SN، آسکوربیک اسید و Tri –Mitox Forte (قارچ‌کش) در غلظت های مختلف، تیمار کردند. نتایج نشان داد که ترکیب تیماری CaCl2.2H2O در غلظت های۱۲۵۰- ۷۵۰ پی پی ام و قارچ‌کش در غلظت ۱۵۰۰ پی پی ام کمترین میزان پژمردگی را نشان داد(آنجوم و همکاران، ۲۰۰۱).
سیتریک اسید، سالیسیک اسید، سولفات کلسیم، ساکارز و STS روی دوام غنچه بریده رز Rosa hybrida cv.Kiss مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش بیان داشت که سولفات کلسیم، عمر گل ها را افزایش می دهد(نواک و رودنیکی،۱۹۹۰).