۲٫۴٫۱۱٫۲٫ رفتینگ ورزشی
رفتینگ بعنوان یک رشته ورزشی پر طرفدار از سال ۱۹۷۲ وارد بازیهای المپیک مونیخ و بدنبال آن المپیک ۱۹۹۲ بارسلون و۱۹۹۶ آتلانتا شد. مسابقات جهانی وبین المللی رفتینگ در کشورهای مختلف از سال ۱۹۹۸ تحت نظارت فدراسیون جهانی رفتینگ IRF برگزار میگردد. این مسابقات در چهار ماده: سرعت Sprint، ماراتن Down river، اسلالوم Slalom و موازی Head to Head، در رودخانههای مختلف و با درجات خروشانی مختلف برگزار میگردد.

۳٫۴٫۱۱٫۲٫ پیشینه فعالیتهای رفتینگ در ایران
رفتینگ در ایران ورزش و فعالیتی نوپا و جدید است. از سال ۱۳۸۳ با مطالعاتی که صورت پذیرفت و وجود زمینه های اجتماعی و اقتصادی و همچنین جغرافیای مناسب شهر اصفهان و رودخانه زاینده رود و ارمند، تورهای یک و چند روزه قایقرانی در آبهای خروشان(Rafting) راه اندازی شد و در ادامه مسیرهای امن مناسبی در رودخانههای ارمند، کارون، سزار و زاینده رود شناسائی گردید. برنامهها یی نیز برای مسیرهای مهیج تر مورد بررسی قرارگرفت.

۴٫۴٫۱۱٫۲٫ برنامههای پنج ساله توسعه رفتینگ در فدراسیون قایقرانی کشور
پس از تشکیل کمیته رفتینگ در فدراسیون قایقرانی، با اتکا به تجارب گرانبهای بدست آمده و نیروها و ورزشکاران علاقمند و همچنین همکاری مسئولین محترم کشور، اهداف زیر اولویت بندی شده و محقق گردد:
تعیین اعضاء کمیته و شرح وظایف ایشان
• معرفی ظرفیتها، قابلیت‌ها واستعدادهای بالقوه و بالفطره کشور به IRF
• تخصیص بودجه و برنامه ریزی جهت درآمد زایی(دولتی، اسپانسر، تبلیغات، تور و. . . )
• تخصیص بودجه و برنامه ریزی جهت شرکت درمسابقات
• سازماندهی و مدیریت تورهای رفتینگ
• دعوت از مربیان خارجی جهت آموزش تیم ها(آقایان – بانوان)
• دعوت از مربیان خارجی جهت آموزش مربیان واجد شرایط برای استانهای مستعد
• اعزام تیم به مسابقات بین المللی رفتینگ (آقایان – بانوانR4-R6)
• تشکیل کمیته رفتینگ بانوان
• اطلاع رسانی و جذب استعدادهای ورزشی، بخصوص رده سنی نوجوانان ونونهالان
• اشتغالزایی برای جوانان بویژه روستائیان حاشیه رودخانهها و بموازات آن بالابردن فرهنگ مرتبط در مناطق مستعد کشور با ابزارهای گوناگون
• شناسایی رودخانههای مناسب و درجه بندی و معرفی آنها به دنیای رفتینگ
• تلاش جهت برگزاری یک جام آسیایی با رویکرد ایرانی (خلیج فارس)
• همکاری و همفکری با فدراسیونهای مرتبط (شنا، نجات غریق، کوهنوردی و. . )
• همکاری و همفکری با سازمانهای مرتبط(میراث فرهنگی، منابع طبیعی، محیط زیست، سازمان آب)

• برنامه ریزی جهت فراهم آوردن امکانات رفاهی در حاشیه رودخانه ها
• بهینه سازی حفاظت از رودخانهها و محیط زیست پیرامون آنها
• تبادلات فرهنگی-اقتصادی بین گردشگران و ساکنین بومی منطقه

• معرفی سنتهای محلی در راستای حفاظت از میراث غیرملموس
• رشد و توسعه توریسم ورزشی
• جذب گردشگران داخلی و خارجی به مناطق محروم وبموازات آن رونق کسب و کار در این مناطق
• استفاده بهینه از منابع طبیعی و معرفی طبیعت بکر و کم نظیر حاشیه رودخانهها و آشنا نمودن هر چه بیشتر علاقه مندان در کشور و حتی خارج از کشور
• بالا بردن سطح امکانات گردشگری درحاشیه رودخانهها و شناساندن این مناطق به عنوان یک قطب گردشگری به عموم مردم ایران و جهان
۵٫۱۱٫۲٫ گردشگری ماجراجویانه ـ قایقرانی در آب‌های خروشان
گردشگری ماجراجویانه یکی از شاخه‌های گردشگری است که بسیاری آن را زیر مجموعه گردشگری ورزشی حساب می‌کنند. این شاخه از گردشگری در ایران تقریبا ناشناخته و مغفول مانده است.
رفتینگ یا به قولی قایقرانی در آب‌های خروشان یکی از رشته‌های جذاب و مفرح‌گردشگری ماجراجویانه یا علایق خاص است که البته می‌تواند در کشور ما نیز مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار بگیرد. «رفت» در زبان انگلیسی به معنای کلک یا همان قایق چوبی است که از وصل کردن چند تنه درخت به یکدیگر با بهره گرفتن از طناب درست می‌شود.
رفتینگ نیز به معنای کلک سواری در آب‌های خروشان است. این شاخه از ورزش قایقرانی که این روزها بیشتر زیر مجموعه گردشگری محسوب می‌شود از دهه ‌۷۰ میلادی فراگیر شده است گرچه قدمت آن به چند هزار سال پیش باز ‌می‌گردد. این گزارش نگاهی دارد به داشته‌های ایران برای توسعه این شاخه از گردشگری ماجراجویانه.
حدود ۳۰‌سال پیش بود که قایق‌های بادی ساخته شدند؛  قایق‌هایی که به مرور پیشرفت کردند تا از دهه‌۹۰ میلادی وارد عرصه ورزش و گردشگری شوند.
آنهایی که طرفدار هیجان و کشف رودهای وحشی و مناظر ناشناخته بودند قایق‌های بادی خود را برداشتند و عازم کشورهایی شدند که رودخانه‌های پر آب و البته ناشناخته داشتند. مقصد برای این کار بسیار بود. اروپا، آمریکا، کانادا، نیوزلند، نپال، آرژانتین، شیلی و بسیاری از کشورهای دیگر به مرور توسط قایقرانان در ‌نوردیده می‌شدند تا رودهای این کشورها زیر بدنه نرم و لاستیکی قایق‌های آنها قرار بگیرند؛کشورهایی که سفر کردن به آنها راحت بود و البته دسترسی به رودها هم آسان.
اما کشور نپال به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مقاصد قایقرانان مورد توجه قرار گرفت. شاید دلیل آن هم وجود رشته کوه‌های تبت بود که با وجود کوه‌های پر برف جاری شدن رودهای خروشان در آن انتظار می‌رفت.
شما هر بار که به نپال بروید قایقرانانی از اروپا را می‌بینید. به‌ دلیل استقبال زیاد آنها الان نپال یکی از مراکز پرورش مربی رفتینگ