1. 1. بازاریابی سبز بین المللی

 

 

 

پیش بینی می­ شود که شرکت­های بین ­المللی به دلایل زیر به طور ویژه­ای استراتژی­ های بازاریابی سبز را در بازارهای آسیایی وارد کنند:

 

 

• بهره برداری از منابع و شراکت در عوارض زیست-محیطی ناشی از توسعه اقتصادی در کشورهای آسیایی از جمله چین (مارتینسن^[۷۷] و همکاران، ۱۹۹۷،صص ۲۹۰-۲۷۷)؛

 

 

 

• افزایش آگاهی جوامع آسیایی نسبت به مخاطرات زیست محیطی (جوری و همکاران^[۷۸]، ۱۹۹۸،ص ۲۶۵)؛

 

 

 

• تغییر ماهیت سیاست­های دولتی و استراتژی­ های بازرگانی جهت دستیابی به توسعه بلند مدت پایدار و حفاظت از محیط زیست (جوری و همکاران، ۱۹۹۸، ص ۲۶۵)؛

 

 

 

• افزایش قدرت خرید مصرف کنندگان آسیایی به علت رشد اقتصادی در آسیا(لی و سو^[۷۹]، ۲۰۰۷، صص ۲۵۶-۲۳۷).

 

 

از دید بازارهای سبز در آسیا، شرکت­های غربی در حال تدارک برای پاسخگویی به نیازهای مشخص مصرف کنندگان در دستیابی به زندگی سبز می­باشند. هرچند، با وجود علاقه روز افزون به مطالعات فرهنگی در میان پژوهشگران بازاریابی، اطلاعات تحقیقی اندکی از درک و واکنش مصرف کنندگان آسیایی در زمینه کالاهای سبز وجود دارد، اما ظهور و بسط بازاریابی سبز در بسیاری از کشورهای آسیایی مسلم است. عدم دسترسی به اطلاعات بازار هدف در کشورهای سرمایه گذار تبدیل به مانعی بزرگ برای گسترش موفقیت آمیز محصولات سبز در کشورهای آسیایی شده است(گورا و همکاران^[۸۰]، ۲۰۰۵،صص ۵۶۱-۵۴۷).

 

 

•  

 

• مصرف کننده سبز

 

 

 

مصرف کنندگان سبز از محصولاتی که احتمال ایجاد خطر برای آنها و دیگران داشته باشد، اجتناب می­ کنند به عنوان مثال در مواردی که محصول در فرایند تولید و یا استفاده منجر به آسیب­های جدی برای محیط زیست گردد؛ انرژی یا مواد خام را هدر دهد و یا گونه­ های گیاهی و جانوری و یا محیط زیست را در معرض مخاطره قرار دهد، مصرف کننده سبز از خرید و مصرف چنین محصولاتی پرهیز می کند(استرانگ^[۸۱]، ۱۹۹۶، ص ۵).
سبزگرایان یا مصرف کنندگان سبز و همچنین گروه طرفداران مصرف اخلاق گرا یک نوع مصرف نمادین را پایه گذاری کرده ­اند که مصرف کنندگان را هم به صورت انفرادی و هم از نظر ارزش­های اجتماعی و آرمانگرایی مورد بررسی قرار می­ دهند. به این ترتیب، از زمان ظهور مصرف کنندگان سبز و مصرف کنندگان اخلاق گرا در اواسط دهه­ ۹۰ میلادی، مصرف کنندگان خواسته­ های خود را در فرایند تولید و جذب منابع اعمال می­نمایند(اوسیتالو و همکاران، ۲۰۰۴،صص ۲۲۱-۲۱۴).

 

 

•  

 

 

• بازاریابی سبز و مفهوم پایداری

 

 

 

 

بازاریابی پایدار به ایجاد و ادامه رابطه با مشتری، محیط اجتماعی و محیط طبیعی اطلاق می­گردد (چارتر و همکاران^[۸۲]، ۱۹۹۹، ص ۱۳). در راستای این مفهوم، بازاریابی سبز وارد یک مرحله­ خود­تنظیمی شد تا تنها شرکت­هایی که هدف توسعه پایدار تجاری را داشتند به حضور خود ادامه داده و محصولات خود را بهبود بخشند. با گسترش توسعه پایدار که در برگیرنده حساسیت­های زیست-محیطی و آگاهی­ های اجتماعی بود، پیش ­بینی دو گرایش برای بازاریابی سبز امکان پذیر می­نمود. یکی، مفهوم دوستدار محیط زیست بودن یا سبزگرایی و دیگری توسعه بازاریابی سبز در کشورهای در حال توسعه که با رونق بازار بین ­المللی، فروش خود را افزایش داده و از تصویر مثبت ایجاد شده توسط برند سبز منفعت کسب می­نمودند(پو و فلچر^[۸۳]، ۲۰۰۲، صص ۸۵-۷۶).

 

 

•  

 

 

• انواع بازاریابی

 

 

 

 

شرکت­هایی که در بازار مصرف فعالیت می­ کنند آگاه هستند که توانایی تامین نیازهای تمام خریداران را ندارند و یا حداقل با یک روش مشابه نمی ­توانند کلیه خریداران را راضی نگاه دارند. خریداران بیشمار و از نظر جغرافیایی بسیار پراکنده بوده و از نظر نیازها و رویه­های خرید نیز بسیار متفاوتند. در این میان شرکت­ها نیز از نظر قدرت پاسخگویی به قسمت­ های متفاوت بازار، از قابلیت ­های متفاوتی برخوردارند. بنابراین منطقی است که شرکت­ها به جای تلاش برای رقابت در کل بازار و در مقابل رقبای برتر، قسمت­ هایی از بازار را برای فعالیت خود انتخاب نمایند که در خدمت به آن از توانمندی بیشتری برخوردار باشند.
البته فروشندگان همواره از این فلسفه تبعیت نکرده و طرز تفکر آنها مراحل ذیل را طی نموده است:

 

 

•  

 

 

•  

 

 

• بازاریابی انبوه

 

 

 

 

 

 

در بازاریابی انبوه، یک فروشنده فقط یک کالا را برای تمام خریداران به طور انبوه تولید کرده، به طور انبوه توزیع نموده و به طور انبوه نیز مبادرت به تبلیغ می­نماید. به عنوان مثال شرکت کوکاکولا زمانی فقط یک نوشابه برای کل بازار تولید می­نمود. شرکت امیدوار بود که همین یک نوع، مورد پسند همه واقع شود. بر پایه استدلال بازاریابی انبوه، این گونه بازاریابی سرانجام به کاهش هزینه­ها و قیمت فروش می­انجامد و بزرگترین بازار بالقوه را ایجاد خواهد نمود.

 

 

•