• قیمت گذاری براساس ذهنیت خریدار : شرکت ها برای تعیین قیمت کالای خود متوجه برداشت ذهنی خریداران از فایده کالا هستند و نه هزینه تمام شده آن برای فروشنده. آن ها به عنوان عامل اصلی قیمت گذاری و به منظور تقویت برداشت ذهنی مثبت در اذهان خریداران از متغیرهای غیر قیمتی ترکیب عناصر بازاریابی استفاده می کنند.

• قیمت گذاری براساس فایده برای مشتری : در این روش شرکت ها برای یک کالای بسیار باکیفیت، قیمت فروش به نسبت پایینی تعیین می کنند. قیمت گذاری براساس فایده برای مشتری بدان معناست که قیمت باید مبیّن فایده بالای کالا برای مشتریان باشد.
• قیمت گذاری براساس نرخ های جاری : در خط مشی قیمت گذاری براساس نرخ های جاری شرکت به هزینه های خود یا تقاضا توجه کمتری می کنند و اساس قیمت گذاری خود را بیشتر براساس قیمت های رقبا قرار می دهد. شرکت ممکن است قیمت کالاهای خود را مشابه، بیشتر یا کمتر از رقبا تعیین کند.
• قیمت گذاری با ارائه پیشنهاد (مناقصه / مزایده) : در این جا مؤسسه، مبنای قیمت پیشنهادی خود را نه براساس قیمت تمام شده یا تقاضا بلکه براساس انتظارات خود از نحوه قیمت گذاری رقبا قرار می دهد. واحد درصدد است کار را به دست آورد و این امر مستلزم آنست که قیمت پیشنهادی کمتر از قیمتی باشد که رقبا پیشنهاد می دهند.(کاتلر ۱۳۸۵، ۵۴۳)

۲-۷ توزیع فیزیکی
کلیه فعالیتهایی که مشتری را قادر می سازد که برای بدست آوردن محصول یا خدمت، اقدام نماید. از این رو این عنصر شامل کانال های توزیع، مکان فروشگاه و هرگونه موضوعات مرتبط با تدارکات و لجستیک (همچون انبارداری یا حمل ونقل) می باشد.( مقیمی و رمضان ۱۳۹۰، ۵۸)
یک نظام توزیع، یک منبع بزرگ خارجی است. ایجاد آن معمولاً سال ها به درازا می کشد و به این آسانی هم تغییر نمی کند. این نظام از نظر اهمیت همپای منابع داخلی شرکت نظیر تولید، تحقیقات، مهندسی، فروشندگان و تسهیل کنندگان است. نظام توزیع مبین تعهد جمعی مهمی است نسبت به شماری از شرکت های مستقل که کار اصلی شان توزیع است و همچنین نسبت به بازارهایی که شرکت به آنها خدمت می کند. این نظام همچنین مبین تعهدی نسبت به مجموعه ای از سیاست ها و رویه هاست که تار و پود اساسی روابط بلندمدت جامع شرکت هستند.(کاتلر ۱۳۸۵، ۵۷۱)
۲-۷-۱ کانالهای توزیع
کانالهای توزیع شامل سازمانهایی هستند که خرده فروشان و یا کلی فروشان کالاهای منتقل شده بر مشتری را در بر می گیرند. تولیدکنندگان نیاز دارند که روابط شان را با این سازمانها به شکل عالی مدیریت کنند، چون آنها ممکن است تنها به صورت کارآمد به بازار فروش دست یابند.(جابر[۱۴] ۱۹۹۸، ۱۴)
کانال توزیع مسیری است که طی آن محصول و حقوق مالکیت آن از تولید به مصرف جریان می یابد. کانالهای توزیع اکثراً زنجیره هایی از مؤسسات مختلف هستند که به غیر از عرضه کننده اصلی واستفاده کننده نهایی، واسطه ها نام دارند.(اخوی۱۳۸۰، ۴)
کانال توزیع، کانالی است که هم نیازهای مشتریان را تأمین کند و هم قدرت رقابت داشته باشد. انجمن بازاریابی آمریکا کانال توزیع را شبکه سازماندهی شده ای از مؤسسات و کارگزارانی می داند که با همکاری یکدیگر، کلیه فعالیتهای مورد نیاز جهت برقراری ارتباط بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان، برای انجام وظایف بازاریابی را بر عهده دارند.(زری باف و حسینی کیا ۱۳۸۲، ۲۰۳)

نمودار (۲-۲) تصمیمات مهم در طراحی کانالهای توزیع
۲-۷-۲ تصمیمات مهم در طراحی کانالهای توزیع
۱٫ ترسیم نقش توزیع در آمیخته بازاریابی: استراتژی کانال توزیع باید در چهارچوب آمیخته بازاریابی طراحی شود. ابتدا هدفهای بازاریابی بازبینی می شود، سپس نقش محصول، قیمت و ترفیع و توزیع، ترسیم و مورد مطالعه قرار می گیرد.
۲٫ انتخاب نوع کانال توزیع: زمانی که توزیع در برنامه کلی بازاریابی مورد توافق قرار گرفت، مناسب ترین نوع کانال برای محصولات شرکت باید معین شود. در این مرحله باید مشخص شود که آیا شرکت در کانال توزیع خود نیاز به واسطه ها دارد یا خیر. در صورت نیاز چه نوع واسطه هایی لازم هستند.
۳٫ تعیین تعداد واسطه های توزیع: افزایش تعداد واسطه ها به طور عمودی باعث بالا رفتن هزینه ها و کاهش رقابت پذیری محصول می شود. که این نوع حرکت در شرایط کمبود و بحرانهای اقتصادی زیاد دیده می شود.
۴٫ گزینش اعضای کانالهای مشخص: آخرین تصمیم گیری در این مرحله، انتخاب شرکتها و واسطه های مشخص برای توزیع محصولات است. با انتخاب شرکتهای مشخص به عنوان بخشی از کانال، تولیدکننده باید عوامل مربوط به بازار، محصول، شرکت و واسطه ها را ارزیابی کند.(روستا، ونوس و ابراهیمی ۱۳۸۳، ۲۹۰)
کانالهای زیر جهت توزیع کالا می تواند توسط تولیدکننده انتخاب گردد:
۱٫ صادرات از طریق یک مؤسسه داخلی که مسئولیت پیدا کردن مکانهایی برای فروش در خارج از کشور را نیز بعهده دارد
۲٫ صادرات توسط تولید کننده
۳٫ فروش از طریق نمایندگی در خارج از کشور