منابع عربی:

  1. ابن ابى الحسن دیلمى، حسن، إرشاد القلوب، ج۱، بی جا، شریف رضى، ۱۴۱۲ق.
  2. ابن شعبه حرانى، حسن، تحف العقول، قم: انتشارات جامعه مدرسین قم، ۱۴۰۴ ق.
  3. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۶، ۱۰، ۱۲، ۱۴، بیروت: دارصادر، ۱۴۱۴ق.
  4. ابن ابی الحدید معتزلی، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، قم: کتابخانه آیه الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.
  5. ابوالمکارم، سعید، الفطره بین التکوین و التشریع، بیروت: دارالمکارم لاحیاء التراث، ‎۱۴۲۸ق.
  6. آمُدی، عبدالواحد محمدبن تمیمی ، غرر الحکم و درر الکلم، قم: دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶٫
  7. الزبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۳، بیروت: دار مکتبه الحیاه، بی تا،
  8. شیخ طوسى، محمد بن حسن، الأمالی، قم: انتشارات دارالثقافه، ۱۴۱۴ق.
  9. ـــــــــــــــــــــــــــــ، التهذیب، ج۳، تهران: دار الکتب الإسلامیه، ۱۳۶۵٫
  10. طباطبایى، سید محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن، ج۱، ۲، ۸، ‏۱۳، قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسین، ۱۴۱۷ق، چاپ پنجم.
  11. عاملی، شیخ حرّ ، وسائل‏الشیعه، ج۵، ۹، ۱۱، ۱۲، ۱۶، قم: موسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق.
  12. غروی، محمد، الأمثال‏والحکم‏المستخرجهمن‏نهج‏البلاغه، قم: دفترانتشارات‏اسلامى، ۱۳۶۵٫
  13. الفارابی، ابو نصر، آراء اهل المدینه الفاضله، بیروت: دار المشرق، ۱۹۹۱م.
  14. فراهیدى، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج۵ و۲، قم: دارالهجره، ۱۴۱۰ق، چاپ دوم.
  15. کلینی، محمدبن یعقوب، الکافی، ج۱،۲،۸، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵٫
  16. مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج۱، ۵، ۷، ۲۱، ۳۴، ۶۳، ۶۸، ۷۲، ۷۴، ۷۵، ۹۵، بیروت: مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق.
  17. المصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ۳، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ‎۱۳۶۰.
  18. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۳،۴، قم: انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۱۳ق.
  19. موسوى، سید صادق، تمام‏نهج‏البلاغه مصحح: فرید سید، تهران: موسسه‏امام‏صاحب‏الزمان(عج) ۱۳۷۶٫
  20. نوراللهیان المهاجر، محمدرضا، حوار فی التسامح و العنف: نظره اسلامیه، بیروت: مجله الحیاه الطیبه، معهد الرسول الاکرم(ص)، ‎۱۴۲۴ ق.
  21. نوری، میرزا حسین، مستدرک‏الوسائل، ج۴، ۸، ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۵، قم: موسسه آل البیت، ۱۴۰۸ق.

Abstract

Observing human dignity is one of the most important subjects which the expectation of its utmost fulfillment in an advanced society is a proper expectation. This expectation is fulfilled when there exists an accurate conception of human dignity for the majority of society and its politicians. In order to recognize and perceive the condition of human dignity (keramat) in society, it is necessary to reach the parameters of this qualitative component; in this way it is possible to gain a truer recognition of the condition of human dignity. Since human dignity is considered as religious concept and is rotted in Quran’s learning; the only way for understanding this concept and its parameters is referring to religious sources and being immersed in religious concepts and recognizing the relationship between these concepts and the concept of human dignity. Therefore, it is normal that for understanding religious texts analytical and explanative methods are used.
Findings in this research show that human dignity has various parameters in the area of fundamental insights and believes, and the area of individual’s outlooks under the influence of their attitudes toward other parameters, this fact results in the formation of some behaviors in society’s individuals; these behaviors are suitable parameters for measuring human dignity in the area of behavior. Parts of human dignity parameters belong to various structures which exist in society. These structures are formed out of individuals’ behavior and they also form human behavior. It is possible to summarize fundamental parameters of human dignity into three parameters which other parameters that were mentioned in this research refer to them. These parameters are: 1.relyingon wisdom and science in the light of making use of reason and divine inspiration 2. Liberty, freedom, and human’s empowerment 3. Individual’s honor, credit, and their social esteem.
Key Words: human dignity, pattern of Islamic progress, political progress, parameter

    1. . منظور از سعادت پایدار، سعادتی است که شامل سعادت دنیا و آخرت انسان شود. ↑
    2. . محمدتقی مصباح یزدی، جستارهایی در فلسفه علوم انسانی، قم، انتشارات موسسه امام خمینی(ره)، ۱۳۸۹، صفحه۶۵٫ ↑
    3. . سید رضى، نهج‏البلاغه (بنیاد نهج البلاغه)، مصحح: عزیزالله ‏عطاردی، تهران: بنیاد نهج‏البلاغه، ۱۳۷۲، ص۳۶۶٫ ↑
    4. . محمد تقی جعفری، حکمت اصول سیاسی اسلام، تهران: بنیاد نهج البلاغه، ۱۳۶۹، ص ۳۲٫ ↑
    5. . سید محمد حسین طباطبایى، المیزان فى تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۱۹۲٫ ↑
    6. . جعفر نکونام، روش تحقیق کتابخانه ای با تاکید بر علوم اسلامی، قم: انتشارات دانشگاه قم، چاپ دوم، ۱۳۸۲، ص۹۳ ↑
    7. . محمدجواد توکلی، «روش شناسی تدوین شاخص پیشرفت انسانی بر اساس گفتمان قرآنی»، معرفت اقتصادی، سال دوم، شماره۴، بهار و تابستان۱۳۹۰، ص۳۸٫ ↑

عکس مرتبط با اقتصاد

    1. . ابن منظور محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دارصادر، ۱۴۱۴هجری قمری، ج۱۲، ص۷۵و۷۶٫ ↑
    2. . فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ کَرِیمٌ (النمل‏/۴۰). ↑
    3. . کِرَاماً کَاتِبِینَ( الانفطار/۱۱). ↑
    4. . إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ( الواقعه/۷۷). ↑
    5. . ابن منظور محمد بن مکرم، همان، صفحه ۵۱۳٫ ↑
    6. . حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش، ج۱۰، ص۴۹٫ ↑
    7. . عبدالرسول عبودیت، فلسفه مقدماتی(برگرفته از آثار شهید مرتضی مطهری)، قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، تهران: سمت،۱۳۹۰، ص۴۰٫ ↑
    8. . همان. ↑
    9. . عبدالله جوادآملی، کرامت در قرآن، تهران: نشر فرهنگی رجاء، ۱۳۷۳ش، ص۷٫ ↑
    10. . محمدتقی مصباح یزدی، آموزش فلسفه، تهران: امیرکبیر، ۱۳۸۳، ج۱، ص۲۰۸٫ ↑
    11. . همان. ↑
    12. . همان. ↑
    13. . همان، ص۲۰۰٫ ↑
    14. . عبدالله جوادآملی، همان. ↑
    15. . میرزا حسین نوری، مستدرک‏الوسائل، قم: موسسه آل البیت، ۱۴۰۸ق، ج ۸، ص۳۹۶٫ ↑
    16. . محمد تقی مصباح یزدی، همان، ص ۳۸۹٫ ↑
    17. . عبدالله جواد آملی، همان، ص۲۲و۲۳٫ ↑
    18. . عبدالواحد محمد بن تمیمی آمُدی، غرر الحکم و درر الکلم، قم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶ش، ص۲۷۰٫ ↑
    19. . میرزا حسین نوری، همان، ج۱۱، ص۲۸۱٫ ↑
    20. . شاید برخی در سند این دو روایت تشکیک کنند اما روایاتی قریب به این مضمون به وفور در کتاب شریف غررالحکم یافت می شود مولف این اثر قیم از مشایخ ابن شهر آشوب صاحب کامل الزیارات و از علمای جلیل القدر شیعه هست، و این به هر محققی جرات می دهد که به مضامین آن عمل کند علاوه بر آنکه ما این روایات را به عنوان شاهدی بر صحت برداشت لغوی و تحلیل فلسفی خود اقامه کردیم ، آیا این روایات به اندازه قول لغوی هم ارزش استناد ندارد؟! این را نیز اضافه کنیم که ما برای این بیان امام تبیینی عقلی آوردیم. ↑

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.

 

موضوعات: بدون موضوع
[یکشنبه 1399-12-17] [ 10:26:00 ب.ظ ]