۱۱۲

 

۹۲

 

%۱۲

 

۸۸

 

۴

 

 

 

علوم تجربی

 

۸۴

 

۶۲

 

%۸

 

۵۴

 

۸

 

 

 

آداب و مهارت‌های زندگی

 

—

 

۳۰

 

%۴

 

۲۰

 

۱۰

 

 

 

جمع

 

۷۰۰

 

۷۶۵

 

%۱۰۰

 

۶۱۱

 

۱۵۴

 

۸۵

 

۸۵۰

 

 

 

اقتباس از برنامه درسی ملی(۱۳۹۰)
براساس جدول شماره (۳-۲) که حوزه های یادگیری سه ساله دوم ابتدایی در آن مشخص گردیده، ۹ حوزه یادگیری سه سال اول ابتدایی ادامه پیدا کرده و حوزه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی بدان افزوده شده است اما این برنامه درسی که از سال تحصیلی ۹۲-۹۱ برای پایه ششم ابتدایی در حال اجراست حوزه آداب و مهارتهای زندگی علیرغم پیش بینی ۲۰ ساعت زمان کلاسی برای آن، به صورت مستقل از برنامه درسی این پایه غائب است و ۹ حوزه دیگر در حال حاضر تدریس می گردند.

اهمیت و ضرورت حوزه های یادگیری

 

 

• حوزه تفکر و حکمت: تأکید بر تفکر و تعقل از دو جهت اهمیت دارد ۱- تقویت این توانایی، باورها،دانش و عملکرد انسان را تحت تأثیر قرار داده و زمینه تعالی او را فراهم می سازد. ۲- به یکپارچه سازی برنامه‌های درسی مجزا کمک می کند(برنامه درسی ملی،ص۸۲). براین اساس تفکر و حکمت جهت پرورش تفکر و اندیشه ورزی به عنوان یک حوزه یادگیری مطرح گردیده است.

 

 

 

• قرآن و معارف اسلامی: در کشوری که اکثریت مردم آن مسلمان هستند و حکومت آن جمهوری اسلامی است پرداختن به تربیت دینی و آموزه های دین اسلام از اهداف آموزش و پرورش آن کشور محسوب می شود که لازم است به صورت دقیق و علمی به این رسالت مهم بپردازد. در برنامه درسی ملی(۱۳۹۰،ص۸۴) راجع به ضرورت و کارکرد حوزه یادگیری قرآن و معارف اسلامی آآاااااآمده است: « مهم ترین هدف تشکیل نظام اسلامی به طور اعم و نظام آموزشی به طور اخص تربیت دینی – به معنای گسترده- است. دین مقدس اسلام برنامه جامع تربیتی انسان برای عبودیت و تقرب الهی است تعمیق معرفت و ایمان متربیان به اعتقادات ، اخلاق و احکام الهی که همان معرفت و ایمان به دین اسلام است مهم ترین رسالت تعلیم و تربیت در نظام اسلامی است. حوزه یادگیری قرآن و معارف اسلامی بستری برای تقویت اندیشه، ایمان و عمل دینی و برنامه‌ریزی برای دستیابی به معرفت نسبت به برنامه جامع تربیتی انسان است تا به متربیان میزانی از آگاهی درباره اسلام را بدهد که بتوانند براساس آن زندگی فردی و اجتماعی خود را با محوریت بندگی خدا سامان بدهند.»

 

 

 

• زبان و ادبیات فارسی: این حوزه شامل دو بخش زبان و ادبیات فارسی است زبان فرایندی است که از درک و دریافت سخن آغاز می شود و به تولید کلام معنادار می انجامد و ادبیات تولیدی مرکب و چد سطحی است که واج، واژه، معنا و نحوه سطح و جنبه هنری را نیز شامل می شود. کارکرد هنری زبان در قالب ادبیات ظاهر می شود(برنامه درسی ملی،۱۳۹۰،ص۹۰).

 

 

زبان کارکردهای متعددی داشته که برقراری ارتباط با دیگران و تبادل افکار از بارزترین آنهاست(مفیدی و سبزه،۱۳۸۷) و چون برقراری تعامل با دیگران و تبادل اندیشه ها و افکار از نیازهای اساسی محسوب می شود زبان آموزی از حوزه های اصلی برنامه‌های درسی دوره ابتدایی کشورهای مختلف محسوب می شود و به لحاظ اهمیت آن در برخی کشورها علاوه بر زبان رسمی آن کشور زبان دوم نیز در دوره ابتدایی تدریس می گردد. از این رو در برنامه درسی ابتدایی ایران زبان و ادبیات فارسی یکی از حوزه های اصلی یادگیری می باشد و آموزش آن علاوه بر کارکردهای مختلف زبان برای افراد، به عنوان رمز هویت ملی و سبب پیوستگی و وحدت همه اقوام ایرانی و همچنین ارتباط دهنده گذشته، حال و آینده مطمح نظر می باشد(همان منبع،ص۹۰). از طرف دیگر تأثیر آن در یادگیری سایر دروس بر اهمیت آن افزوده است.(راهنمای برنامه درسی فارسی،۱۳۸۶).

 

 

• علوم انسانی و مطالعات اجتماعی: یکی از ساحت های وجودی انسان ساحت اجتماعی است و انسانها موجودات اجتماعی هستند که نمی توانند برای مدت طولانی تنها زندگی کنند(فوشی^[۴۷]،۱۹۷۴،ص۷) و چگونگی ارتباط با دیگران و محیط زیست دو تصمیم اساسی است که انسان در طی زندگی خود با آن مواجه است(قضاوی و دیگران،۱۳۸۹،ص۱۴۲). این ارتباط با دیگران برهمان ساحت اجتماعی تأکید داشته که انجام بهینه این ارتباط مستلزم تربیت مطلوب اجتماعی است.