در ادامه برای اینکه به این فرضیه پاسخ دهیم که آیا کیفیت نهادی دولت در ایران پس از انقلاب مطلوب بوده است، با توجه به اینکه تأثیر امنیت سرمایه‌گذاری بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی رد نشده است، با مقایسه روند امنیت سرمایه‌گذاری به لحاظ سیاسی که دارای معناداری بالاست، بین ایران و دو کشور کره جنوبی و مالزی که دارای نقاط شروع حرکت به سمت توسعه تقریبا مشابه هستند، این نتیجه به دست آمده است که امنیت سرمایه‌گذاری در ایران کیفیت نازلتری نسبت به این دو کشور دارد و از آنجایی که شاخص­ های امنیت سرمایه‌گذاری را به رفتار دولت ربط داده­ایم، می­توان گفت که نهاد دولت در زمینه ایجاد انگیزه برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی با وجود بهبود تدریجی، نتوانسته است شرایط لازم را برای سرمایه ­گذاران بخش خصوصی فراهم آورد.

فصل هفتم:
جمع‌بندی و نتیجه‌گیری تحقیق:

۱-۷) مرور یافته‌های تحقیق:

تحقیق حاضر در راستای بررسی نقش دولت در امنیت سرمایه‌گذاری و نقش آن در امنیت سرمایه‌گذاری در کشورهای در حال توسعه است و در ادامه می­خواهیم کاربرد این موضوع را در مورد ایران بررسی کنیم. با توجه به اینکه سرمایه‌گذاری به خصوص توسط بخش خصوصی، در توسعه جوامع نقش دارد، و از طرف دیگر کشورهای در حال توسعه معمولا دارای فرصت‌های بالقوه فراوان هستند که نیاز به سرمایه‌گذاری در آنها وجود دارد، از این رو بررسی عوامل موثر بر سرمایه‌گذاری در این کشورها دارای اهمیت می­باشد. از آنجایی که محیط اقتصادی و اجتماعی جوامع در حال توسعه به علت عدم تعادل در آنها، متفاوت از کشورهای توسعه یافته است، مسئله تحقیق این بوده است که نقش این فضا در شکل­ گیری انگیزه و سود آوری فعالیت­های اقتصادی و به خصوص سرمایه‌گذاری چگونه است و در این راستا نقش دولت تا چه حد است. با توجه به اینکه سرمایه‌گذاری توسط بخش خصوصی جهت انتفاع است، بنابراین فضایی که سرمایه‌گذاری در آن انجام می­گیرد دارای اهمیت است. از این رو بررسی روند امنیت سرمایه‌گذاری و همچنین نقش آن بر سرمایه‌گذاری اهمیت دارد.
بنابراین در این تحقیق در پی بررسی این فرضیات بوده ایم:
رابطه معنی داری بین ارتقاء امنیت سرمایه‌گذاری و افزایش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در کشورهای در حال توسعه وجود دارد.
امنیت سرمایه‌گذاری در کشورهای در حال توسعه با رشد شتابان تفاوت معنی‌داری با میزان این شاخص برای کشورهای در حال توسعه خاورمیانه دارد.
ترتیبات نهادی دولت پس از انقلاب اسلامی در کاهش انگیزه‌ سرمایه‌گذاری در ایران،‌ به صورت معنی‌داری مؤثر بوده است.
و از این رو در پی این بوده­ایم که با بررسی این فرضیات به این سئوالات پاسخ دهیم.
امنیت سرمایه‌گذاری مراحل تحول و قابل تکوین در هر سطح دارد، این مراحل کدامند.
در امنیت سرمایه‌گذاری نقش دولت و بازار چگونه است؟ و کدام یک در هر سطح توسعه نقش مهمتری در بهبود سرمایه‌گذاری بخش خصوصی دارد؟
کیفیت دولت در اصلاحات نهادی امنیت سرمایه‌گذاری نقش مهمی دارد. کیفیت این رابطه چگونه است؟
در این راستا برای بررسی فرضیات و پاسخگویی به سئوالات تحقیق، به صورت زیر عمل شده است:
در بخش اول که کلیات تحقیق را شامل می­ شود، مفهوم کلی، اهداف و روند تحقیق ارائه شده است و واژگان تحقیق به صورت کلی معرفی شده ­اند.
در بخش دوم که ادبیات و مبانی تحقیق را تشکیل می­ دهند، در فصل دوم، به بررسی ارتباط بین توسعه، امنیت سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذاری پرداخته شده است . در این راستا توسعه اقتصادی-اجتماعی به صورت توسعه پایدار مستلزم توجه به حوزه اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی است و بنابراین توسعه پایدار مستلزم ایجاد امنیت سرمایه‌گذاری – که جزئی از مسائل اجتماعی است- می­باشد. از طرف دیگر ارتباط بین حوزه اقتصادی و اجتماعی تشریح شده است به گونه ­ای وجود شرایط مساعد اجتماعی برای رشد مطلوب در حوزه اقتصادی لازم است. در ادامه با توجه به اینکه دولت نهادی قدرتمند در جامعه به حساب می ­آید، می ­تواند بر محیط سیاسی-اجتماعی جامعه و همچنین متغیرهای اقتصادی تأثیر بگذارد و بنابراین سودآوری و هزینه­ها و عایدی انتظاری سرمایه‌گذاری را تحت تأثیر قرار دهد. از این رو دولت دارای نقش اساسی در امنیت سرمایه‌گذاری است.
در فصل سوم به بررسی مبانی نظری مرتبط با عوامل موثر بر سرمایه‌گذاری که جهت انتفاع صورت می­گیرد پرداخته شده است. در ابتدا عوامل موثر بر سرمایه‌گذاری در شرایط توأم با اطمینان بررسی شده است و به لحاظ نظری، عواملی که باعث تأثیر بر تقاضا برای تولید کننده است در کنار عواملی که عایدی و هزینه­ های سرمایه‌گذاری را تحت تأثیر قرار می­ دهند، بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی تأثیر می­گذارند. در ادامه با توجه به شرایط اجتماعی کشورهای در حال توسعه که عدم اطمینان در آن متداول­تر از کشورهای توسعه یافته است، تأثیر نااطمینانی بر سرمایه‌گذاری را بررسی نموده ایم. نتیجه اینکه با وجود نااطمینانی، بنگاه‌ها با احتیاط بیشتری به سرمایه‌گذاری اقدام می­ کنند و هرچه نااطمینانی­های اقتصادی و محیطی افزایش یابد، مقدار سرمایه­ بهینه بنگاه به دلیل در نظر گرفتن هزینه­ های ریسک انتظاری، کاهش می­یابد و بنابراین در کل اقتصاد انتظار کاهش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی می­رود. از طرف دیگر افزایش نااطمینانی اقتصادی و محیطی بر زمان سرمایه‌گذاری تأثیر می­گذارد و هر چه نااطمینانی بیشتر باشد، بنگاه‌ها طرح‌های سرمایه‌گذاری خود را برای کسب اطلاعات بیشتر به تأخیر می­اندازند. بنابراین اگر در کل اقتصاد، همه بنگاه‌ها سرمایه‌گذاری خود را در هر واحد از زمان به تأخیر بیندازند، سرمایه‌گذاری کل اقتصاد کاهش خواهد یافت.
در بخش سوم که به بررسی شاخص­ های امنیت سرمایه‌گذاری می ­پردازد، دارای دو فصل است که در فصل چهارم اجزای امنیت سرمایه‌گذاری شناسایی شده است. در این فصل ابتدا عوامل و متغیرهایی که به لحاظ تئوریک می ­تواند در جامعه نااطمینانی از لحاظ اقتصادی و سیاسی- اجنماعی ایجاد کند، معرفی شده ­اند و ارتباط آنها با انگیزه سرمایه‌گذاری بخش خصوصی مورد بحث قرار گرفته است. در ادامه به توجه به وجود ارتباط متقابل متغیرهای ریسک که امنیت سرمایه‌گذاری را تحت تأثیر قرار می‌دهد، امنیت اقتصادی به دو دسته شاخص سیاسی-اجتماعی و اقتصادی تقسیم شده است تا امکان بررسی روند کلی شاخص­ های امنیت سرمایه‌گذاری بین کشورهای مختلف ممکن باشد.
در فصل پنجم، به شاخص­ سازی امنیت سرمایه‌گذاری پرداخته­ایم و در ادامه روند این شاخص ­ها را در بین مناطق آسیای جنوب غربی و شمال آفریقا، آسیای جنوب غربی و کشورهای آسیای جنوب غربی با رشد شتابان بررسی کرده­ایم و اختلاف میانگین این شاخص ­ها را بین این مناطق آزمون نموده­ایم. به طور کلی می­توان گفت که امنیت سرمایه‌گذاری در کشورهای آسیای جنوب شرقی دارای کیفیت بیشتری نسبت به کشورهای MENA هستند و تفاوت این شاخص بین کشورهای با رشد شتابان بیشتر نیز هست.
در بخش چهارم تحقیق که به بررسی تجربی شاخص­ های امنیت سرمایه‌گذاری در بین کشورهای در حال توسعه پرداخته­ایم و در ادامه اثر این شاخص ­ها را در مدل مجزا برای ایران تخمین زده­ایم. نتیجه اینکه شاخص‌های امنیت سرمایه‌گذاری در کشورهای در حال توسعه و همچنین در ایران بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی تأثیر مستقیم دارد.
به طور کلی نتایج بدست آمده از این تحقیق این چنین است.
امنیت سرمایه‌گذاری مفهومی متحول، در حال تکوین است و در هر مرحله از توسعه دارای مفاهیم متفاوت است. به طوری که در کشورهای توسعه یافته که دارای نهادهای گسترش یافته­تر هستند، دغدغه سرمایه ­گذاران متفاوت از کشورهای در حال توسعه است. این امر موجب شده است که تئوری­ها و تحقیقات سامان یافته در این کشورها بیشتر بر عوامل اقتصادی و حداکثر بر نااطمینانی اقتصادی که بوسیله بازار ایجاد می­ شود، تأکید کند. اما در کشورهای در حال توسعه که نااطمینانی­های سیاسی-اجتماعی بیشتر است، بررسی این موارد دارای اهمیت بیشتر است و تئوری­ها و تحقیقات در این زمینه بیشتر دارای کاربرد در کشورهای در حال توسعه است.
امنیت سرمایه‌گذاری شامل متغیرهای سیاسی-اجتماعی و اقتصادی می­باشد و دولت در شکل گیری امنیت سرمایه‌گذاری هم در حوزه سیاسی-اجتماعی و هم در حوزه اقتصادی دارای نقش کلیدی می­باشد.
روند امنیت سرمایه‌گذاری در کشورهای در حال توسعه با رشد شتابان دارای کیفیت بیشتر نسبت به کشورها در حال توسعه MENA می­باشد به طوری که شاخص کلی کیفیت سیاسی-اجتماعی دولت و همچنین شاخص ثبات سیاسی در این مناطق دارای کیفیت بیشتری می­باشد.
امنیت سرمایه‌گذاری به لحاظ تجربی دارای اثر مستقیم بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در کشورهای در حال توسعه می­باشد. به طوری که شاخص کلی کیفیت سیاسی- اجتماعی و اجزای آن که شامل شاخص ثبات سیاسی و کیفیت اداری می­ شود، دارای اثر مثبت بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در کشورهای در حال توسعه می­­باشد. از طرف دیگر افزایش نااطمینانی اقتصادی که به منزله کاهش کیفیت امنیت سرمایه‌گذاری است، دارای رابطه عکس با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در کشورهای در حال توسعه می­باشد.
یافته­های تحقیق درباره مدل ایران نیز به این ترتیب است:
افزایش کیفیت شاخص سیاسی-اجتماعی دولت، باعث افزایش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی می‌شود.
افزایش نااطمینانی اقتصادی که توسط نوسانات رشد اقتصادی، تورم و نرخ بهره واقعی اندازه‌گیری می‌شود، دارای اثر منفی بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است.
اجزای کیفیت سیاسی-اجتماعی نهاد دولت شامل ثبات سیاسی و کیفیت اداری اثر مثبت بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است.
شاخص کیفیت سیاسی- اجتماعی دولت و همچنین کیفیت اداری تأثیرگذاری بیشتری بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در ساختمان نشان می دهد.
و به طور کلی افزایش کیفیت امنیت سرمایه‌گذاری در ایران باعث افزایش سرمایه‌گذاری در ایران می‌شود.
برای سرمایه‌گذاران بخش خصوصی اهمیت بهبود امنیت سرمایه‌گذاری حاصل از کیفیت سیاسی-اجتماعی نهاد دولت بیشتر از کاهش نااطمینانی اقتصادی بوده است.
روند امنیت سرمایه‌گذاری در ایران پس از انقلاب اسلامی در جهت افزایش مطلوب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی ( به طوری که به رشد مطلوب هدایت شود) نبوده است. به بیان دیگر شرایط نهادی کشور نسبت به کشورهایی که با وجود نقطه شروع مشابه به رشد و توسعه رسیده‌اند، دارای نقصان بوده است.
۲-۷) بررسی سوالات و فرضیه ­های تحقیق:
بر این اساس و با توجه به یافته­های تحقیق دراین بخش به بررسی فرضیات و سوالات تحقیق می‌پردازیم.
فرضیه تأثیر مستقیم امنیت سرمایه‌گذاری بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در کشورهای در حال توسعه رد نمی­ شود.
این فرضیه که کشورهای آسیای جنوب شرقی با رشد شتابان دارای کیفیت امنیت سرمایه‌گذاری بالاتری نسبت به کشورهای آسیای جنوب غربی و شمال آفریقا هستند، رد نمی­ شود.
فرضیه مطلوب نبودن کیفیت نهادی دولت در زمینه امنیت سرمایه‌گذاری، به رغم روند رو به رشد، قابل رد نمی ­باشد.
در پاسخ به این سوال که مراحل تکوین امنیت سرمایه‌گذاری به چه صورت است باید گفت که در مراحل ابتدایی توسعه به دلیل وجود اقتصاد معیشتی، محیط اقتصادی و اجتماعی در یک تعادل –گرچه ناکارا- به سر می­برد. اما در مراحل در حال توسعه به دلیل در هم شکسته شدن این تعادل به منظور نیل به توسعه، جامعه تا مدتی که مرحله گذار نامیده می­ شود، در عدم تعادل اجتماعی و اقتصادی به سر می­برد. در این مرحله است که کیفیت دولت دارای اهمیت فراوان است و می ­تواند با ایجاد محیط مساعد به روند بهبود شاخص­ های اقتصادی و اجتماعی و به تبع آن توسعه کمک کند. در مرحله توسعه یافتگی، به دلیل نیل به تعادل جدید، عدم تعادل­های اجتماعی و اقتصادی به حداقل می­رسد. در این مرحله نقش دولت تلاش در جهت حفظ این تعادل در راستای ارتقای کیفیت متغیرهای اقتصادی و اجتماعی است.
در مورد پاسخ به این سوال که نقش دولت و بازار در مورد امنیت سرمایه‌گذاری می­توان گفت که در کشورهای در حال توسعه نقش دولت با اهمیت­تر از کشورهای توسعه­یافته است. در مورد نقش بازار بر متغیر امنیت سرمایه‌گذاری می­توان گفت که نااطمینانی و عدم امنیت که از ناحیه بازار بر سرمایه‌گذاران تحمیل می­ شود، جزو ساختار اقتصاد به حساب می ­آید و فقط سودآوری طرح‌های اقتصادی را به طور طبیعی تحت تأثیر قرار می‌دهد و به بیان دیگر فرصت‌های بالقوه که ارزش سرمایه‌گذاری را دارد را تعیین می­ کند. آنچه در حیطه امنیت سرمایه‌گذاری است شامل آن دسته از عوامل می­ شود که بنگاه در کنترل آنها ناتوان است و به دلیل تغییرات غیرقابل پیش ­بینی متغیرهای اجتماعی و اقتصادی بر سودآوری طرح‌های اقتصادی اثر می­گذارد. از این لحاظ می­توان گفت که در تمامی مراحل توسعه نقش دولت که می ­تواند تغییرات پیش ­بینی نشده را در محیط نهادهای اجتماعی رسمی و سیاست­های اقتصادی ایجادکند، بیشتر از عوامل اقتصادی است. گرچه اهمیت این حوزه نیز با سیر مسیر توسعه­یافتگی کاهش می­یابد.
در پاسخ به این سوال که آیا کیفیت نهادی دولت ایران در گسترش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی مناسب بوده است، باید گفت که به رغم این که طی سالهای ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۶ در حوزه سیاسی-اجتماعی و اقتصادی روند رو به رشد نشان می‌دهد ولی با مقایسه این روند با کشورهایی مانند کره جنوبی و مالزی که دارای نقطه شروع تقریبا مشابه هستند، روند شاخص­ های امنیت سرمایه‌گذاری در ایران برای نیل به سرمایه‌گذاری مطلوب بخش خصوصی دارای کیفیت نازلتری است.

۳-۷) پیشنهادات تحقیق:

به طور کلی می­توان گفت که امنیت سرمایه‌گذاری دارای اثر مثبت بر سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در کشورهای در حال توسعه و ایران است و دولت در تعیین روند امنیت سرمایه‌گذاری دارای نقش اساسی می‌باشند. از این رو اگر هدف نیل به توسعه باشد، روند بهبود این شاخص باید مدنظر دولتمردان باشد.
با توجه به اینکه بهبود در یکی از زیر شاخه­ های مرتبط با امنیت سرمایه‌گذاری در کنار ضعف سایر متغیرها نمی­تواند، معیاری برای بهبود فضای سرمایه‌گذاری به حساب آید، از این رو باید یک دید جامع برای بهبود تمامی شاخص ­ها وجود داشته باشد.
در مسیر بهبود فضای لازم برای سرمایه‌گذاری، آرمان­خواهی مورد نیاز نیست به طوری که نباید فرایند بهبود این فضا یک پروژه کوتاه­مدت در نظر گرفته شود. این امر به این دلیل است که معمولا روند تغییر نهادها چه رسمی و چه غیر رسمی در جوامع زمان­بر است. از این رو پیشنهاد می­ شود که دولت به عنوان نقطه شروع روند بهبود امنیت در حوزه ­های اقتصادی را در برنامه بلندمدت قرار دهد و به صورت تدریجی به سمت میزان مطلوب آن حرکت کند. یعنی یک حرکت آرام ولی پیوسته.

“…توانایی نظارت بر تعامل، در اختیار داشتن حق انتخاب و تمهیدات و سازوکارهای لازم برای جلوگیری از تعامل ناخواسته ودستیابی به رابطه مطلوب.. “(آلتمن،۲۲:۱۳۸۲).

 

 

 

کالوین،۱۹۷۳

 

حالتی از جدایی که عمدا انتخاب شده و توسط فرد یا گروه حفظ می شود وفرد می تواند هرگاه تصمیم گرفت آنرا رها کند.

 

 

 

لوفرو همکاران،۱۹۷۴

 

آنچه که مستلزم وجود دیگران است ، امکان تعامل با آنها و تمایل برای به حداقل رساندن این تعامل یا کنترل تعامل. (newell,1995:94)

 

 

 

کلوفر وروبنشتاین،۱۹۷۷

 

یک فرایند تنظیمی که بطور انتخابی دسترسی تحرکات خارجی به فرد و جریان اطلاعات از فردبه دیگران را کنترل می کند(newell,1995:95).

 

 

 

آلتمن،۱۹۷۵

 

کنترل انتخابی از دسترسی به خود یا گروه(Pedersen,1997:147).

 

 

 

فاهی ،۱۹۹۵

 

مرز بین اشخاص ،محیط و محدود کردن غریبه ها Mohd Razali&Talib.2013:405)).

 

 

 

رابرت الیس اسمیت ^[۲۶]

 

تمایل هر یک از ما برای فضای فیزیکی که در آن ما آزاد از وقفه، نفوذ، خجالت، یا حسابدهی و تلاش برای کنترل زمان و نحوه افشای اطلاعات شخصی خودمان .(Gus,2006:4)

 

 

 

(آلتمن،۲۲:۱۳۸۲)

 

دوری و نزدیکی فرد به دیگران وآزادی انتخاب در مورد رابطه با دیگران

 

 

 

مرتادا،۲۰۰۳

 

یک مرز برای تفکیک جنسی و جدایی بین زندگی خصوصی و مقاربت عمومی
Mohd Razali&Talib.2013:405)).

 

 

 

مارگیولیس،۲۰۰۳

 

نشان دهنده تمام یا بخشی از کنترل روابط بین فرد با دیگران (Mohd Razali&Talib.2013:405)

 

 

 

۳-۲-۱-۲- حریم خصوصی و حق خلوت
اصطلاح حریم خصوصی و حق خلوت دو اصطلاح مترادف میباشند. هر دو این اصطلاحات واجد یک معنی مشترک میباشند و به کرات به جای یکدیگر استفاده میشوند به عنوان مثال هلن نیس بام این دو واژه را بجای هم بکار برده و می گوید:"حق خلوت آدمیان متضمن یک پناهگاه امن یا منطقه ی حفاظت شده برای آدمیان است، که مردم در آن میتوانند از بازرسی وموشکافانه و احتمالاً نکوهش درباره امور شخصی خود رها و آزاد باشند” (رنجبران،۱۳۹۱:۱۷). در این پژوهش نیز این دو مفهوم گاهی بجای هم بکار می روند.
۳-۲-۱-۳- انواع حریم خصوصی
انواع مختلفی از حریم خصوصی توسط وستین(۱۹۶۷) بیان شده اند از جمله تنهایی، صمیمیت،گمنامی و توداری. در جدول ذیل انواع حریم خصوصی که توسط وستین بیان شده اندو فاکتورهای موثر بر آن آورده شده اند.
جدول( ۳-۳)

 

«اکوتوریسم یک مسافرت و دیدار زیست محیطی مسئولانه به مناطق طبیعی نسبتاً دست نخورده بوده، و هدف آن لذت بردن و استفاده از طبیعت (و هر پدیده فرهنگی همراه آن- چه در گذشته و چه در حال) است که باعث تقویت منابع شده ودارای تاثیرات منفی اندکی است و باعث فعال شدن جمعیت‌های محلی می‌شود که از نظر اجتماعی- اقتصادی برای آنان مفید است. اکوتوریسم یکی از زیربخش‌های جهانگردی پایدار است(نشست مجمع اکوتوریسم، سازمان جهانی جهانگردی؛ ۲۰۰۲) (طبیعت گردی.۱۳۸۷: پیشگفتار).

هریک از بخش های درگیر در این صنعت اعم از دولت، شرکت ها و آژانس ها، اقامتگاهها، جوامع محلی، راهنمایان تور، راهنمایان محلی و توریست ها که درحوزه اکوتوریسم فعالیت میکنند، لازم است به سهم در پای بندی به اصول اکوتوریسم ، مسئولانه عمل کنند. ردپا باید تنها اثری باشد که از اکوتوریسم در طبیعت به جا گذاشته میشود و عکس ها و حاطرات سفر تنها یادگارهایی است که از طبیعت در نزد اکوتوریست ها باقی میماند (جوکار. ۱۳۸۹: ۳).
اکوتوریسم در حالت کلی دارای مشخصات چهارگانه زیر است:
وابسته به طبیعت باشد.
از لحاظ اکولوژیک پایدار باشد و به عبارتی کمترین آسیب و اثرات سوء را برای طبیعت نداشته باشد.
آموزش و ارائه ارزشهای منطقه مورد بازدید، عنصر اصلی آن بازدید باشد.
جوامع محلی و میزبان در آن مشارکت داشته باشند (طبیعت گردی. ۱۳۸۷).
فعالیت‌های اکوتوریستی دامنه وسیعی دارد. از جمله: پیاده رویهای برنامه‌ریزی شده ایستگاهی و همچنین دامنه نوردی، عبور از رودخانه‌های خروشان با قایق‌های بادی، سفر به مناطق ییلاقی و میهمان عشایر و ساکنان بومی این مناطق شدن، سفر به روستاها و مزارع اطراف روستاها به منظور لذت بردن از طبیعت و آشنایی با فرهنگها، کوهپیمائی، سفر به مناطق صعب‌العبور طبیعی، بازدید از غارهای طبیعی، مطالعه طبیعی گیاهی و جانوری، تماشای حیوانات و پرندگان، آشنایی با محیط زیست طبیعی در قالب دیگری به نام سافاری و با بهره گرفتن از خودروهای روباز برای تماشای حیوانات و پرندگان (همان).

اصول اکوتوریسم برمبنای توسعه پایدار
با توجه به آنچه که بیان شد، اکوتوریسم نوعی گردشگری مسئولانه انسان در محیط طبیعی است که علاوه بر منفعت های مادی و غیرمادی به دنبال حفظ محیط زیست است و نتیجه آن برقراری پیوند میان پایداری از ابعاد مختلف با اکوتوریسم خواهد بود(نظری،۱۳۸۸: ۲). به عنوان مثال ، باتلر گردشگری پایدار را نوعی از گردشگری تعریف میکند که بتواند در یک محیط معین در زمان نامحدود ادامه یابد و از نظر انسانی و فیزیکی به محیط زیست صدمه نزند و تا بدان حد فعال باشد که به توسعه دیگر فعالیت ها و فرایندهای اجتماعی لطمه ای وارد نیاورد. از این رو گردشگری پایدار آن نوع گردشگری است که توسعه را تسهیل کند(باتلر^[۴۸]، ۱۹۹۶: ۴) (بدری و دیگران. ۱۳۹۰: ۳۵).
در سال ۱۹۹۵ میلادی همایشی در یکی از جزایر قناری اسپانیا و با هدف ممانعت از توسعه بی‌رویه مناطق خاص جهانگردی و با مساعدت سازمان جهانی جهانگردی، برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، یونسکو و مسئولین دولتی جزایر قناری و نیز کشور اسپانیا برگزار گردید. در نشست آغازین این همایش، پیام دبیر کل سازمان جهانی جهانگردی خوانده شد و در آن چنین آمده بود که: «آینده جهانگردی به حفاظت محیط زیست و طبیعت زمین وابسته است» و پیامدهای زیر را دستاورد داد و ستد میان این دو بررسی نمود.
گسترش جهانگردی افزایش سطح آگاهی همگانی را نسبت به محیط زیست و منابع طبیعی و ملی به دنبال دارد.
جهانگردی سازمان یافته دوست و طرفدار محیط و منابع طبیعی است.
یک صنعت جهانگردی کارآ و پیروز به طور مسلم نیازمند یک محیط زیست و طبیعت سرشار و توانمند است (طبیعت گردی.۱۳۸۷).
با توجه به اینکه طبیعت و محیط زیست اساسی ترین سرمایه ها و منابع صنعت گردشگری تلقی می شوند، در سال های اخیر اهمیت و ضرورت توجه به مفاهیم زیست محیطی صنعت گردشگری به حدی بوده است که سازمان ملل متحد سال ۲۰۰۲ را سال بین المللی اکوتوریسم نامیده است. روزهای نوزدهم تا بیست و دوم مه ۲۰۰۲، شهر کبک کاناداپذیرای بیش از هزار نفر شرکت کننده از ۱۳۲ کشور دنیا بود تا همایش جهانی اکوتوریسم برگزار شود. بیانیه این همایش در پنج محور اصلی ، ۴۱ دستوالعمل پیشنهادی را شامل می شودکه در راستای دستیابی به گردشگری پایدار و اکوتوریسم به دولت ها، بخش خصوصی، سازمان های غیردولتی و مجامع علمی، سازمانها و موسسات بین المللی مالی و اعتباری و جوامع محلی، ارائه شده اند. (فنل. ۱۳۸۸: ۲۰۱).
در بیانه اسلو پیرامون اکوتوریسم به نقش آن در کنار توریسم در حمایت از توسعه پایدار،‌ دستیابی به اهداف توسعه هزاره، آینده و کاهش قابل ملاحظه فقر تاکید شده است. همچنین در کنار کنفرانس جهانی اکوتوریسم که در سال ۲۰۰۷ برگزار گردیده، ۴ موضوع اصلی مطرح گردید که شامل موارد زیر میباشد:
شناخت نقش کلیدی اکوتوریسم در توسعه پایدار محلی
افزایش پتانسیل برای مدیریت خوب اکوتوریسم به عنوان یک ابزار مهم اقتصادی و محافظ طبیعت
حمایت از برپایی و اجرای سرمایه گذاری اکوتوریسم و فعالیت‌های مرتبط این امر از طریق بازاریابی موثر و افزایش اطلاعات و آموزش
معرفی برخی از اصول کلیدی به منظور پایدار کردن اکوتوریسم
به طور کلی تاثیر اکوتوریسم بر توسعه پایدار را می‌توان شامل موارد زیر دانست:
برقراری ارتباط و مشارکت بیشترین جوامع بومی، تجارت توریسم در بخش خصوصی، NGOها و دولت.
رساندن منابع بیشتر به مردم فقیر از طریق سیاست گذاری برای افراد بومی، ایجاد شبکه برای ارائه محصولات محلی، کمک به تشکیل سرمایه گذاری، حمایت از خدمات محلی، زیرساخت‌های مورد نیاز
ایجاد فعالیت‌های کشاوزی پایدار و منافع اقتصادی دو طرفه از طریق ارتباطات مناسب بین اکوتوریسم و کشاورزی
تشویق بر توسعه محصولات جدید و تجارت منصفانه توسط قوی تر کردن ارتباط میان میراث فرهنگی منطقه با هنر و صنایع دستی.
بیشتر منافعی که از حفاظت حاصل می‌شود، به جوامع بومی اختصاص یابد.
بالا بردن دانش و مهارت و منابع اطلاعاتی مقامات مسئول مناطق حفاظت شده در توسعه مدیریت اکوتوریسم و کسب حمایت کافی برای مدیریت مناسب.
توسعه راه‌های خلاقانه برای استفاده از اکوتوریسم در جهت پشتیبانی و حمایت مالی در امر حفاظت.
در نظر گرفتن هماهنگی کامل با محیط همگام با طراحی تسهیلات اکوتوریسم، باقی گذاشتن حداقل اثرات و ترکیب تکنولوژی جدید با ایده‌های موجود.
اشاره به تعامل بین بازدید بازدیدکنندگان و حیات وحش برای جلوگیری از نابود شدن تنوع زیستی و جستجوی سود خاص برای حفاظت.
به روز کردن اطلاعات قابل دسترسی در مورد بازارهای اکوتوریسم و افزایش امکان دسترسی به آن‌ ها از طریق استفاده از تکنولوژی جدید.
بهبود مهارت‌های افراد بومی در راهنمایی و آموزش به عنوان یک بخش مهم در ارائه اکوتوریسم معتبر و با کیفیت بالا.
توجه به تاثیرات آب و هوا و اثرات آن بر روی اکوتوریسم از طریق معرفی الگوهای مسافرتی، ترویج استفاده از گزینه‌های مناسب حمل و نقل و تشویق به استفاده از طرح هایی که میزان خروج کربن در آن‌ ها در حد استاندارد باشد (طبیعت گردی. ۱۳۸۷).
امروزه برنامه توسعه سازمان ملل متحد(UNDP)اکوتوریسم را به عنوان بهترین راه توسعه خردمندانه منابع طبیعی در کشورهای در حال توسعه دانسته و آن را ترویج می کند.ابن فعالیت در صورتی که با پایبندی دست اندرکاران آن به اصول اکوتوریسم به اجرا درآید، نه تنها باعث نابودی و تخریب طبیعت و منابع طبیعی نیست بلکه به ابزار توسعه پایدار برای پیوند دادن اقتصاد و محیط زیست تبدیل خواهد شد (جوکار.۱۳۸۹: ۱۲).
اکوتوریسم نیز همانند هر فعالیت دیگری در جهت اجرای هرچه بهتر و داشتن حداقل آثار منفی، دارای اصولی است. برهمین اساس بدری و همکاران در مقاله خود تحت عنوان “راهبردهای توسعه اکوتوریسم در شهرستان مریوان “به نقل از Blamey اصول اکوتورسم پایدار را در جدولی به شرح ذیل بیان کرده اند.
جدول۲-۲- اصول اکوتوریسم پایدار منبع: بدری و همکاران، ۱۳۹۰

 

استفاده از منابع پایدار	حفاظت و استفاده پایدار از منابع طبیعی، اجتماعی، فرهنگی بسیار مهم است و موجب ادراک بلند مدت کسب و کار می شود.
کاهش بیش از حد مصرف و زایعات	کاهش بیش از حد مصرف و جلوگیری از هزینه های بازسازی صدمات درازمدت زیست محیطی و کمک به کیفیت گردشگری.

شکل(۲-۹)الف تحلیل شیروانی خاکی به روش بیشاپ به همراه نشت دائمی آب
نیروهای موثر وارد بر قطعه n ام با فرض ضخامت واحد برای قطعات در جهت عمود بر صفحه کاغذ در شکل (۲-۹)ب نشان داده شده است. با توجه به اشکال (۲-۹)الف و ب می­توان روابط ضریب اطمینان را به شرح زیر اصلاح نمود.

برای روش بیشاپ معمولی (رابطه(۲-۱۷) ) به صورت زیر اصلاح می­ شود:
(۲-۲۵)
و برای روش بیشاپ اصلاح شده رابطه (۲-۲۴) چنین اصلاح می­ شود:
(۲-۲۶)
شکل(۲-۹)ب نیروهای موثر بر قطعه n ام در روش بیشاپ به همراه نشت دائمی
توجه شود که در روابط (۲-۲۵) و (۲-۲۶) Wn وزن کل قطعه می­باشد.
روش بیشاپ معمولی که از آن به عنوان وسیله­ای برای درک مطلب، استفاده گردید، امروزه بندرت مورد استفاد قرار می­گیرد، چون نتایج بدست آمده از آن خیلی محافظه کارانه است و نسبت به روش بیشاپ اصلاح شده از دقت پایین­تری برخوردار می­باشد.

فصل سوم

روش شناسی
۳-۱- مقدمه
انسان موجودی است که همواره خواهان پیشرفت و ترقی است و علاقه دارد به موقعیتی بهتر از موقعیت کنونی خویش دست یابد، و هم چنین خواهان این است که هر چه سریعتر به آرمان خود دست یابد. در این مسیر، سؤالات بسیاری برای انسان مطرح می‌شود:
موقعیت کنونی من کجاست؟، موقعیت بهتر کجاست؟، موقعیت بدتر چیست؟، (به بیانی معیار خوبی و بدی چیست؟)، چه مسیری ما را به موقعیت بهتر سوق می‌دهد؟، از بین مسیرها کدام مسیر سریع‌تر و با هزینه کمتر (هزینه زمانی یا مالی) ما را به آرمان خویش راهنمایی می‌کند؟، و هزاران سؤال مشابه دیگر که وجود دارد.
بهینه‌سازی^[۶] جوابگوی تمامی این سؤالات است. علم بهینه‌سازی به شما ابزاری می‌دهد تا به موقعیت‌های مختلف ارزش عددی بدهید و سپس با بهره گرفتن از روش‌هایی که بستگی به روش بهینه‌سازی دارد، شما را به پیمودن راهی دعوت می­ کند تا به آرمان خویش بررسید. به بیانی زندگی انسان، بهینه‌سازی است و تلاش‌های روزمره آدمی در جهت بهینه‌سازی زندگی خویش است. بهینه‌سازی را می‌توان به عنوان فرایند یافتن شرایطی که مقدار بهینه یک تابع را می‌دهد تعریف کرد. نکته قابل توجه این است که برای حل مسائل بهینه‌سازی، روش یگانه‌ای وجود ندارد.
حال اجازه دهید با نگاه مهندسی به مسئله نگاه کنیم. به طور مثال کار و وظیفه مهندس عمران عبارت است از: برآورد بارها و نیروهای وارد بر سیستم و تحلیل و آنالیز سیستم در برابر بارهای وارده و در نهایت تحلیل و طراحی سیستم به نحوی که بتواند در برابر بارهای وارده، از خود مقاومت نشان داده و رفتاری قابل قبول داشته باشد. این کار و علم مهندسی عمران است. اما هنر یک مهندس این است که سیستم مورد نظر را با حداقل امکانات و هزینه طراحی کند به طوری که رفتار مناسبی نیز داشته باشد. به بیان دیگر بهینه‌سازی هنر یک مهندس است. اکثر کارهای طراحی مهندسی قابل تعریف و برنامه‌ریزی می‌باشد و بنابراین می‌توان توسط کامپیوتر عمل آنالیز و طراحی را به صورت متناوب و با سرعت انجام داد.
آنالیز پایداری شیروانی ها موردی است که در آن بهینه‌سازی می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد. در آنالیز پایداری شیروانی ها با بهره گرفتن از کمینه کردن مقدار تابع هدف (ضریب اطمینان) صورت می‌پذیرد.
شاید بعضی معتقد باشند که با بررسی تمام حالات ممکن می‌توان به جواب بهینه دست یافت بنابراین نیازی به روش‌های بهینه‌سازی نیست. برای رفع این ابهام، فرض کنید می‌خواهیم مسئله‌ای که دارای سه متغیر می‌باشد و هر کدام از این متغیرها بتواند ۱۰ مقدار متفاوت بپذیرد، را کمینه کنیم. بنابراین در این مثال دارای ۱۰۳ حالت طرح می‌باشیم. با فرض این که مدت زمان محاسبه هر طرح ۱/۰ ثانیه باشد برای بررسی تمام حالات ۱۰۰ ثانیه زمان نیاز است، تا به طرح دلخواه بررسیم. حال فرض کنید مسئله دارای ۱۰ متغیر است و هر متغیر نیز بتواند ۱۰ مقدار متفاوت بپذیرد. پس در این حالت دارای۱۰۱۰ حالت متفاوت خواهیم بود. اگر برای محاسبه و بررسی هر طرح ۵/۰ ثانیه زمان نیاز باشد، ۱۰۹  ۵ ثانیه و یا به بیانی ۱۶۰ سال طول خواهد کشید تا تمامی طرح‌ها بررسی شوند. واضح است برای مسائل طراحی عملی نیاز به یک روش کنترل شده می‌باشد.
تکنیک‌های بهینه‌سازی عددی روش منطقی را برای کنترل طراحی پیشنهاد می‌کند، و تا کنون الگوریتم‌ها و روش‌های بسیاری در این زمینه ارائه شده است که به تعدادی از این روش ها به صورت مختصر در این فصل اشاره می کنیم.
۳-۲- تاریخچه بهینه‌سازی
اولین اقدامات در زمینه روش‌های بهینه‌سازی را می‌توان در روزگار نیوتن^[۷]، لاگرانژ^[۸] و کوشی^[۹] ردیابی کرد. بسط روش‌های بهینه‌سازی حساب دیفرانسیل با کارهای نیوتن و لایبنیز^[۱۰] ممکن گردید. روش‌های حساب تغییرات توسط برنولی^[۱۱]، اولر^[۱۲]، لاگرانژ بنیانگذاری شد.
یک روش بهینه‌سازی برای مسائل مقید که شامل افزودن مضارب مجهول می‌باشد به نام یابنده آن لاگرانژ نامگذاری شد. کوشی برای اولین بار روش تندترین کاهش را در حل مسائل کمینه‌سازی نامقید به کارگرفت. با وجود کارهای بسیار ارزشمند این افراد تا قرن بیستم پیشرفت اندکی داشت. در این قرن کامپیوترهای عددی بسیار سریع به کارگیری روش‌های بهینه‌سازی عددی را ممکن ساخت و تحقیقات بیشتر برای روش‌های جدید را برانگیخت [۱۹].
استفاده از این روش‌ها در طراحی مهندسی در سال ۱۹۶۰ وقتی اشمیت^[۱۳] روش بهینه‌سازی غیر خطی را جهت طراحی سازه استفاده کرد و اصطلاح “ترکیب سازه‌ای “ را برای آن به‌ کار برد مورد پسند عامه قرار گرفت. هرچند کار اشمیت محدود به بهینه‌سازی سازه بود، لیکن مفاهیم ارائه شده در آنجا اصول یک روش جدید در طراحی مهندسی و قابل اجرا برای طیف وسیعی از مسائل را ارائه داد.
۳-۳- کاربردهای بهینه‌سازی در مهندسی
بهینه‌سازی در مهندسی کاربردهای فراوانی دارد و در هر شاخه از مهندسی ردپای بهینه‌سازی مشاهده می‌شود. گوشه‌ای از کاربردهای بهینه‌سازی در مسائل مهندسی عبارتند از:
۱- جستجوی سطح لغزش بحرانی در شیبهای خاکی و سنگی
۲- طراحی بهینه سازه‌های مهندسی عمران از قبیل سازه‌های فضاکار، خرپاها، قاب‌ها، پل‌ها، برج‌ها، سدها و… با کاهش وزن و هزینه.
۳- طراحی هواپیما و سازه‌های فضایی با وزن کم.
۴- یافتن مسیرهای بهینه جهت ایجاد خطوط ترانزیت.
۵- طراحی بهینه مسیر لوله‌های انتقال آب، گاز، سوخت و …
۶- طراحی بهینه شبکه‌های الکتریکی.
۷- طراحی موتور اتومبیل‌ها با مصرف کمتر و راندمان بیشتر.
۸- انتخاب محل برای ایجاد یک صنعت.
۹- طراحی پمپ‌ها، توربین‌ها و تجهیزات انتقال حرارت با بازده بیشتر.
و هزاران مورد دیگر.
۳-۴- دسته‌بندی مسائل مهندسی
مسائل بهینه‌سازی را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد، که مهم‌ترین آنها عبارتند از:
۳-۴-۱- دسته‌بندی بر مبنای وجود قیدها
مسائل بهینه‌سازی را بسته به وجود یا عدم وجود قید در آنها می‌توان به مسائل مقید و نامقید دسته‌بندی کرد.
۳-۴-۱-۱- روش های بهینه سازی نامقید^[۱۴]
روش های بهینه سازی نامقید را می توان در یک تقسیم بندی کلی به دو دسته (الف) روش های جستجوی مستقیم^[۱۵] و (ب) روش های نزولی^[۱۶] تقسیم بندی نمود. از روش های جستجوی مستقیم می توان به دو روش:
۱-روش یک متغیره
۲-روش سیمپلکس
اشاره کرد.
از روش های نزولی نیز می توان به سه روش:
۱-روش بیشترین شیب
۲-روش گرادیان مزدوج)روش فلچر ریویس)
۳-روش متریک متغیر
اشاره کرد. در ادامه هر یک از روش های فوق، به صورت مختصرتوضیح داده خواهد شد.
۳-۴-۱-۱-۱- روش یک متغیره^[۱۷]

(۲-۶۲)

 

 

 

در روابط بالا یکای ضرایب انتقال حرارات کلی (W/m².K) و دماها بر حسب C ᵒ می­باشند. همچنین پارامتر  بیان­گر دمای بخار در حال کوندانس روی لوله­های کندانسور است که از افکت آخر می ­آید. لازم به­ذکر است در نرم­افزار تهیه­شده امکان استفاده از هر دو روش برای محاسبه­ی ضریب کلی انتقال حرارت وجود دارد.

۲-۳-۴ طراحی ترموکمپرسور (کمپرسور حرارتی بخار^[۱۲])
در ترموکمپرسور دو جریان بخار، یکی با فشار بسیار بالا از طرف بویلر بازیاب حرارت (HRSG) و دیگری با فشار بسیار پایین از طرف افکتی که از آن مکش صورت می­گیرد مخلوط می­شوند. سپس فشار بخار حاصل به عددی بالاتر از فشار بخار مکیده­شده و بسیار کمتر از فشار بخار خروجی بویلر می­رسد. این بخار تقریباً همیشه سوپرهیت است و همیشه در MED ها یک دی سوپرهیتر برای گرفتن حرارت محسوس این بخار و تبدیل آن به بخار اشباع قرار دارد. البته در برنامه این قابلیت وجود دارد که اگر این بخار اشباع باشد، دی­سوپرهیتر از مجموعه خارج شود.
عمل خنک­کنندگی در دی­سوپرهیتر به­ کمک آب مایع اشباع تولیدی در افکت اول صورت می­گیرد. در واقع آب تولیدی از افکت اول به ۳ قسمت تقسیم می­گردد: یک قسمت همان بخار مکش­شده از افکتی است که مکش از آن صورت می­گیرد که به سمت پمپ مکش آب شیرین تولیدی می­رود. قسمت دوم به­سمت دی­سوپرهیتر رفته و قسمت سوم نیز که اندازه­ همان دبی جرمی است که از مبدل بازیاب آمده­بود، دوباره به آن بازمی­گردد تا سیکل HRSG تکمیل گردد.
بخار اشباع خروجی از دی­سوپرهیتر که در همان فشار خروجی از ترموکمپرسور است وارد لوله­های افکت اول می­گردد و در آن­جا با از دست دادن گرمای نهان خود به آب پاششی دریا روی لوله­ها، تقطیر شده و در حالت مایع اشباع به یکی از ۳ قسمت شرح­داده شده در بالا تقسیم می­گردد. برای مدل­سازی ترموکمپرسور، به شرایط بخار خروجی از مبدل بازیاب، نسبت مکش^[۱۳] (Ra) حدسی اولیه، فشار حدسی اولیه برای بخار مکش­شده و نسبت فشار بعنوان ورودی اولیه نیاز داریم.
با نوشتن دو رابطه­ قانون اول ترمودینامیک برای خود ترموکمپرسور و دی­سوپرهیتر و استفاده از ورودی­های داده­ شده، فشار بخار خروجی از ترموکمپرسور و دمای اشباع آن (دمای خروجی دی­سوپرهیتر) حاصل می­ شود که این دما برای محاسبه­ی گرمای نهان بخار خروجی از آن به­کار می­رود. انرژی نهان در دمای خروجی از دی­سوپرهیتر به­عنوان عامل اصلی محاسبات رابطه­ انرژی برای افکت اول است.
همچنین با کمک روابط گفته­شده، مقادیر اولیه­ای برای دبی جرمی مورد نیاز از بخار بویلر (بخار احیا^[۱۴])، بخار مکش­شونده و آب مایع اشباع موردنیاز در دی­سوپرهیتر به­دست می ­آید که در سعی و خطاهای موجود در سیکل، همراه با فشار بخار خروجی ترموکمپرسور، فشار مکش­شده و دمای خروجی دی­سوپرهیتر اصلاح می­گردد. روابط مورد استفاده در کمپرسور حرارتی بخار به شکل زیر تعریف می­گردند:

 

(۲-۶۳)

 

 

 

در این رابطه Ra نسبت مکش،  دبی جرمی بخار آب ورودی از سمت بویلر بازیاب و  دبی جرمی بخار مکش­شده برحسب (kg/s) است.

 

(۲-۶۴)

 

 

 

نسبت فشار ترموکمپرسور و از ورودی­های برنامه، بسته به نوع ترموکمپرسور انتخابی است.  و  به­ترتیب فشار بخار خروجی از ترموکمپرسور و مکش را نشان می­ دهند. یکاهای مورد استفاده در اینجا برای فشار (kPa) بوده ­است.

 

(۲-۶۵)

 

 

 

و  به­ترتیب آنتالپی­های مخصوص بخار خروجی از بویلر بازیاب و بخار مکش­شده (kJ/kg) هستند.  نیز آنتالپی مخصوص بخار خروجی از ترموکمپرسور است. حال با ترکیب قوانین اول ترمودینامیک برای ترموکمپرسور و دی­سوپرهیتر به رابطه­ جالب زیر برای یافتن مقدار دبی بخار لازم از بویلر بازیاب می­رسیم:

 

(۲-۶۶)

 

 

(۲-۶۷)

 

 

(۲-۶۸)

 

 

 

و  به­ترتیب آنتالپی­های مخصوص بخار و مایع اشباع در فشار خروجی از ترموکمپرسور که همان فشار خروجی از دی­سوپرهیتر نیز هست می­باشند.  دبی جرمی کل خروجی از دی­سوپرهیتر^[۱۵] است که به درون لوله­های افکت اول می­رود. این همان پارامتری است که در ابتدا حدس زده می­ شود و در یک حلقه­ی آن­قدر دچار تغییر (بالا یا پایین) می­ شود تا ظرفیت تولید آب شیرین به مقدار مدنظر طراحی برسد. با حدس آن، دبی مورد نیاز بویلر بازیاب، دبی بخار مکش­شده و دبی مایع اشباع مورد نیاز در دی­سوپرهیتر (  ) طبق رابطه­ های(۲-۶۶)، (۲-۶۷) و (۲-۶۸) نیز به­دست می­آیند و با تصحیح آن در پروسه­های برنامه، مقادیر هر ۳ دبی جرمی گفته­شده نیز اصلاح می­ شود.
البته باید دقت کرد که به­ دلیل حدسی بودن  ، پس از طی پروسه­های کل افکت­ها و یافتن مقدار جدید این فشار، مقدار آن با مقدار جدید جایگزین می­ شود که این خود، مقدار فشار تخلیه از ترموکمپرسور (  ) و نسبت مکش حدسی اولیه را تغییر می­دهد که نسبت مکش جدید با کمک رابطه­ ال-دسوکی و ال-اتونی طبق رابطه­ (۲-۶۹) حاصل می­ شود]۱۳ [: